Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

кме́тлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кме́тлівы кме́тлівая кме́тлівае кме́тлівыя
Р. кме́тлівага кме́тлівай
кме́тлівае
кме́тлівага кме́тлівых
Д. кме́тліваму кме́тлівай кме́тліваму кме́тлівым
В. кме́тлівы (неадуш.)
кме́тлівага (адуш.)
кме́тлівую кме́тлівае кме́тлівыя (неадуш.)
кме́тлівых (адуш.)
Т. кме́тлівым кме́тлівай
кме́тліваю
кме́тлівым кме́тлівымі
М. кме́тлівым кме́тлівай кме́тлівым кме́тлівых

Крыніцы: piskunou2012.

кме́тна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
кме́тна - -

Крыніцы: piskunou2012.

кме́ціна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кме́ціна кме́ціны
Р. кме́ціны кме́цін
Д. кме́ціне кме́цінам
В. кме́ціну кме́ціны
Т. кме́цінай
кме́цінаю
кме́цінамі
М. кме́ціне кме́цінах

Крыніцы: piskunou2012.

кме́ціць

‘разумець, цяміць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кме́чу кме́цім
2-я ас. кме́ціш кме́ціце
3-я ас. кме́ціць кме́цяць
Прошлы час
м. кме́ціў кме́цілі
ж. кме́ціла
н. кме́ціла
Загадны лад
2-я ас. кме́ць кме́цьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кме́цячы

Крыніцы: piskunou2012.

кме́ць

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кме́ць кме́ці
Р. кме́ця кме́цяў
Д. кме́цю кме́цям
В. кме́ця кме́цяў
Т. кме́цем кме́цямі
М. кме́цю кме́цях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

кме́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кме́чаны кме́чаная кме́чанае кме́чаныя
Р. кме́чанага кме́чанай
кме́чанае
кме́чанага кме́чаных
Д. кме́чанаму кме́чанай кме́чанаму кме́чаным
В. кме́чаны (неадуш.)
кме́чанага (адуш.)
кме́чаную кме́чанае кме́чаныя (неадуш.)
кме́чаных (адуш.)
Т. кме́чаным кме́чанай
кме́чанаю
кме́чаным кме́чанымі
М. кме́чаным кме́чанай кме́чаным кме́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

кме́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кме́чаны кме́чаная кме́чанае кме́чаныя
Р. кме́чанага кме́чанай
кме́чанае
кме́чанага кме́чаных
Д. кме́чанаму кме́чанай кме́чанаму кме́чаным
В. кме́чаны (неадуш.)
кме́чанага (адуш.)
кме́чаную кме́чанае кме́чаныя (неадуш.)
кме́чаных (адуш.)
Т. кме́чаным кме́чанай
кме́чанаю
кме́чаным кме́чанымі
М. кме́чаным кме́чанай кме́чаным кме́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

кмі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кмі́н
Р. кмі́ну
Д. кмі́ну
В. кмі́н
Т. кмі́нам
М. кмі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

кмі́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кмі́нны кмі́нная кмі́ннае кмі́нныя
Р. кмі́ннага кмі́ннай
кмі́ннае
кмі́ннага кмі́нных
Д. кмі́ннаму кмі́ннай кмі́ннаму кмі́нным
В. кмі́нны (неадуш.) кмі́нную кмі́ннае кмі́нныя (неадуш.)
Т. кмі́нным кмі́ннай
кмі́ннаю
кмі́нным кмі́ннымі
М. кмі́нным кмі́ннай кмі́нным кмі́нных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Кмі́ты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кмі́ты
Р. Кмі́т
Кмі́таў
Д. Кмі́там
В. Кмі́ты
Т. Кмі́тамі
М. Кмі́тах