кме́ціць
‘разумець, цяміць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| кме́чу | кме́цім | |
| кме́ціш | кме́ціце | |
| кме́ціць | кме́цяць | |
| Прошлы час | ||
| кме́ціў | кме́цілі | |
| кме́ціла | ||
| кме́ціла | ||
| Загадны лад | ||
| кме́ць | кме́цьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| кме́цячы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)