Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

мярзо́тлівы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	мярзо́тлівы	мярзо́тлівая	мярзо́тлівае	мярзо́тлівыя
Р.	мярзо́тлівага	мярзо́тлівай мярзо́тлівае	мярзо́тлівага	мярзо́тлівых
Д.	мярзо́тліваму	мярзо́тлівай	мярзо́тліваму	мярзо́тлівым
В.	мярзо́тлівы (неадуш.) мярзо́тлівага (адуш.)	мярзо́тлівую	мярзо́тлівае	мярзо́тлівыя (неадуш.) мярзо́тлівых (адуш.)
Т.	мярзо́тлівым	мярзо́тлівай мярзо́тліваю	мярзо́тлівым	мярзо́тлівымі
М.	мярзо́тлівым	мярзо́тлівай	мярзо́тлівым	мярзо́тлівых

Крыніцы: piskunou2012.

мярзо́тна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
мярзо́тна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

мярзо́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

мярзо́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мярзо́тніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

мярзо́тніцкі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	мярзо́тніцкі	мярзо́тніцкая	мярзо́тніцкае	мярзо́тніцкія
Р.	мярзо́тніцкага	мярзо́тніцкай мярзо́тніцкае	мярзо́тніцкага	мярзо́тніцкіх
Д.	мярзо́тніцкаму	мярзо́тніцкай	мярзо́тніцкаму	мярзо́тніцкім
В.	мярзо́тніцкі (неадуш.) мярзо́тніцкага (адуш.)	мярзо́тніцкую	мярзо́тніцкае	мярзо́тніцкія (неадуш.) мярзо́тніцкіх (адуш.)
Т.	мярзо́тніцкім	мярзо́тніцкай мярзо́тніцкаю	мярзо́тніцкім	мярзо́тніцкімі
М.	мярзо́тніцкім	мярзо́тніцкай	мярзо́тніцкім	мярзо́тніцкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

мярзо́тніцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	мярзо́тніцкі	мярзо́тніцкая	мярзо́тніцкае	мярзо́тніцкія
Р.	мярзо́тніцкага	мярзо́тніцкай мярзо́тніцкае	мярзо́тніцкага	мярзо́тніцкіх
Д.	мярзо́тніцкаму	мярзо́тніцкай	мярзо́тніцкаму	мярзо́тніцкім
В.	мярзо́тніцкі (неадуш.) мярзо́тніцкага (адуш.)	мярзо́тніцкую	мярзо́тніцкае	мярзо́тніцкія (неадуш.) мярзо́тніцкіх (адуш.)
Т.	мярзо́тніцкім	мярзо́тніцкай мярзо́тніцкаю	мярзо́тніцкім	мярзо́тніцкімі
М.	мярзо́тніцкім	мярзо́тніцкай	мярзо́тніцкім	мярзо́тніцкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

мярзо́тны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	мярзо́тны	мярзо́тная	мярзо́тнае	мярзо́тныя
Р.	мярзо́тнага	мярзо́тнай мярзо́тнае	мярзо́тнага	мярзо́тных
Д.	мярзо́тнаму	мярзо́тнай	мярзо́тнаму	мярзо́тным
В.	мярзо́тны (неадуш.) мярзо́тнага (адуш.)	мярзо́тную	мярзо́тнае	мярзо́тныя (неадуш.) мярзо́тных (адуш.)
Т.	мярзо́тным	мярзо́тнай мярзо́тнаю	мярзо́тным	мярзо́тнымі
М.	мярзо́тным	мярзо́тнай	мярзо́тным	мярзо́тных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мярзо́цце

‘брыдкі, агідны чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

мярзо́цце

‘тое, што выклікае брыдкасць, агіду’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum