мярзо́тніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| мярзо́тніца | мярзо́тніцы | |
| мярзо́тніцы | мярзо́тніц | |
| мярзо́тніцы | мярзо́тніцам | |
| мярзо́тніцу | мярзо́тніц | |
| мярзо́тніцай мярзо́тніцаю |
мярзо́тніцамі | |
| мярзо́тніцы | мярзо́тніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)