мярзо́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мярзо́тнік мярзо́тнікі
Р. мярзо́тніка мярзо́тнікаў
Д. мярзо́тніку мярзо́тнікам
В. мярзо́тніка мярзо́тнікаў
Т. мярзо́тнікам мярзо́тнікамі
М. мярзо́тніку мярзо́тніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)