Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

няме́дык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Няме́йшы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

няме́нтарскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няме́нтарскі	няме́нтарская	няме́нтарскае	няме́нтарскія
Р.	няме́нтарскага	няме́нтарскай няме́нтарскае	няме́нтарскага	няме́нтарскіх
Д.	няме́нтарскаму	няме́нтарскай	няме́нтарскаму	няме́нтарскім
В.	няме́нтарскі (неадуш.) няме́нтарскага (адуш.)	няме́нтарскую	няме́нтарскае	няме́нтарскія (неадуш.) няме́нтарскіх (адуш.)
Т.	няме́нтарскім	няме́нтарскай няме́нтарскаю	няме́нтарскім	няме́нтарскімі
М.	няме́нтарскім	няме́нтарскай	няме́нтарскім	няме́нтарскіх

Крыніцы: piskunou2012.

няме́нш

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
няме́нш	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

няме́ншы

прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няме́ншы	няме́ншая	няме́ншае	няме́ншыя
Р.	няме́ншага	няме́ншай няме́ншае	няме́ншага	няме́ншых
Д.	няме́ншаму	няме́ншай	няме́ншаму	няме́ншым
В.	няме́ншы (неадуш.) няме́ншага (адуш.)	няме́ншую	няме́ншае	няме́ншыя (неадуш.) няме́ншых (адуш.)
Т.	няме́ншым	няме́ншай няме́ншаю	няме́ншым	няме́ншымі
М.	няме́ншым	няме́ншай	няме́ншым	няме́ншых

Крыніцы: piskunou2012.

няме́рана

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
няме́рана	-	-

няме́раны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няме́раны	няме́раная	няме́ранае	няме́раныя
Р.	няме́ранага	няме́ранай няме́ранае	няме́ранага	няме́раных
Д.	няме́ранаму	няме́ранай	няме́ранаму	няме́раным
В.	няме́раны (неадуш.) няме́ранага (адуш.)	няме́раную	няме́ранае	няме́раныя (неадуш.) няме́раных (адуш.)
Т.	няме́раным	няме́ранай няме́ранаю	няме́раным	няме́ранымі
М.	няме́раным	няме́ранай	няме́раным	няме́раных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

няме́раны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няме́раны	няме́раная	няме́ранае	няме́раныя
Р.	няме́ранага	няме́ранай няме́ранае	няме́ранага	няме́раных
Д.	няме́ранаму	няме́ранай	няме́ранаму	няме́раным
В.	няме́раны (неадуш.) няме́ранага (адуш.)	няме́раную	няме́ранае	няме́раныя (неадуш.) няме́раных (адуш.)
Т.	няме́раным	няме́ранай няме́ранаю	няме́раным	няме́ранымі
М.	няме́раным	няме́ранай	няме́раным	няме́раных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

няме́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няме́раны	няме́раная	няме́ранае	няме́раныя
Р.	няме́ранага	няме́ранай няме́ранае	няме́ранага	няме́раных
Д.	няме́ранаму	няме́ранай	няме́ранаму	няме́раным
В.	няме́раны (неадуш.) няме́ранага (адуш.)	няме́раную	няме́ранае	няме́раныя (неадуш.) няме́раных (адуш.)
Т.	няме́раным	няме́ранай няме́ранаю	няме́раным	няме́ранымі
М.	няме́раным	няме́ранай	няме́раным	няме́раных

Крыніцы: piskunou2012.

Няме́ржа

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Verbum