неатры́маны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неатры́маны |
неатры́маная |
неатры́манае |
неатры́маныя |
Р. |
неатры́манага |
неатры́манай неатры́манае |
неатры́манага |
неатры́маных |
Д. |
неатры́манаму |
неатры́манай |
неатры́манаму |
неатры́маным |
В. |
неатры́маны (неадуш.) неатры́манага (адуш.) |
неатры́маную |
неатры́манае |
неатры́маныя (неадуш.) неатры́маных (адуш.) |
Т. |
неатры́маным |
неатры́манай неатры́манаю |
неатры́маным |
неатры́манымі |
М. |
неатры́маным |
неатры́манай |
неатры́маным |
неатры́маных |
Іншыя варыянты:
неатрыма́ны.
Крыніцы:
piskunou2012.
неатрыма́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неатрыма́ны |
неатрыма́ная |
неатрыма́нае |
неатрыма́ныя |
Р. |
неатрыма́нага |
неатрыма́най неатрыма́нае |
неатрыма́нага |
неатрыма́ных |
Д. |
неатрыма́наму |
неатрыма́най |
неатрыма́наму |
неатрыма́ным |
В. |
неатрыма́ны (неадуш.) неатрыма́нага (адуш.) |
неатрыма́ную |
неатрыма́нае |
неатрыма́ныя (неадуш.) неатрыма́ных (адуш.) |
Т. |
неатрыма́ным |
неатрыма́най неатрыма́наю |
неатрыма́ным |
неатрыма́нымі |
М. |
неатрыма́ным |
неатрыма́най |
неатрыма́ным |
неатрыма́ных |
Іншыя варыянты:
неатры́маны.
Крыніцы:
piskunou2012.
неатры́маны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неатры́маны |
неатры́маная |
неатры́манае |
неатры́маныя |
Р. |
неатры́манага |
неатры́манай неатры́манае |
неатры́манага |
неатры́маных |
Д. |
неатры́манаму |
неатры́манай |
неатры́манаму |
неатры́маным |
В. |
неатры́маны (неадуш.) неатры́манага (адуш.) |
неатры́маную |
неатры́манае |
неатры́маныя (неадуш.) неатры́маных (адуш.) |
Т. |
неатры́маным |
неатры́манай неатры́манаю |
неатры́маным |
неатры́манымі |
М. |
неатры́маным |
неатры́манай |
неатры́маным |
неатры́маных |
Іншыя варыянты:
неатрыма́ны.
Крыніцы:
piskunou2012.
неатынкава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неатынкава́ны |
неатынкава́ная |
неатынкава́нае |
неатынкава́ныя |
Р. |
неатынкава́нага |
неатынкава́най неатынкава́нае |
неатынкава́нага |
неатынкава́ных |
Д. |
неатынкава́наму |
неатынкава́най |
неатынкава́наму |
неатынкава́ным |
В. |
неатынкава́ны (неадуш.) неатынкава́нага (адуш.) |
неатынкава́ную |
неатынкава́нае |
неатынкава́ныя (неадуш.) неатынкава́ных (адуш.) |
Т. |
неатынкава́ным |
неатынкава́най неатынкава́наю |
неатынкава́ным |
неатынкава́нымі |
М. |
неатынкава́ным |
неатынкава́най |
неатынкава́ным |
неатынкава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
неатэктані́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неатэктані́чны |
неатэктані́чная |
неатэктані́чнае |
неатэктані́чныя |
Р. |
неатэктані́чнага |
неатэктані́чнай неатэктані́чнае |
неатэктані́чнага |
неатэктані́чных |
Д. |
неатэктані́чнаму |
неатэктані́чнай |
неатэктані́чнаму |
неатэктані́чным |
В. |
неатэктані́чны (неадуш.) неатэктані́чнага (адуш.) |
неатэктані́чную |
неатэктані́чнае |
неатэктані́чныя (неадуш.) неатэктані́чных (адуш.) |
Т. |
неатэктані́чным |
неатэктані́чнай неатэктані́чнаю |
неатэктані́чным |
неатэктані́чнымі |
М. |
неатэктані́чным |
неатэктані́чнай |
неатэктані́чным |
неатэктані́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
неатэкто́ніка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
неатэкто́ніка |
Р. |
неатэкто́нікі |
Д. |
неатэкто́ніцы |
В. |
неатэкто́ніку |
Т. |
неатэкто́нікай неатэкто́нікаю |
М. |
неатэкто́ніцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
неатэстава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неатэстава́ны |
неатэстава́ная |
неатэстава́нае |
неатэстава́ныя |
Р. |
неатэстава́нага |
неатэстава́най неатэстава́нае |
неатэстава́нага |
неатэстава́ных |
Д. |
неатэстава́наму |
неатэстава́най |
неатэстава́наму |
неатэстава́ным |
В. |
неатэстава́ны (неадуш.) неатэстава́нага (адуш.) |
неатэстава́ную |
неатэстава́нае |
неатэстава́ныя (неадуш.) неатэстава́ных (адуш.) |
Т. |
неатэстава́ным |
неатэстава́най неатэстава́наю |
неатэстава́ным |
неатэстава́нымі |
М. |
неатэстава́ным |
неатэстава́най |
неатэстава́ным |
неатэстава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
неатэстава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неатэстава́ны |
неатэстава́ная |
неатэстава́нае |
неатэстава́ныя |
Р. |
неатэстава́нага |
неатэстава́най неатэстава́нае |
неатэстава́нага |
неатэстава́ных |
Д. |
неатэстава́наму |
неатэстава́най |
неатэстава́наму |
неатэстава́ным |
В. |
неатэстава́ны (неадуш.) неатэстава́нага (адуш.) |
неатэстава́ную |
неатэстава́нае |
неатэстава́ныя (неадуш.) неатэстава́ных (адуш.) |
Т. |
неатэстава́ным |
неатэстава́най неатэстава́наю |
неатэстава́ным |
неатэстава́нымі |
М. |
неатэстава́ным |
неатэстава́най |
неатэстава́ным |
неатэстава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.