вы́ступнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вы́ступнік |
вы́ступнікі |
Р. |
вы́ступніка |
вы́ступнікаў |
Д. |
вы́ступніку |
вы́ступнікам |
В. |
вы́ступніка |
вы́ступнікаў |
Т. |
вы́ступнікам |
вы́ступнікамі |
М. |
вы́ступніку |
вы́ступніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́ступніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вы́ступніца |
вы́ступніцы |
Р. |
вы́ступніцы |
вы́ступніц |
Д. |
вы́ступніцы |
вы́ступніцам |
В. |
вы́ступніцу |
вы́ступніц |
Т. |
вы́ступніцай вы́ступніцаю |
вы́ступніцамі |
М. |
вы́ступніцы |
вы́ступніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
выступо́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
выступо́вец |
выступо́ўцы |
Р. |
выступо́ўца |
выступо́ўцаў |
Д. |
выступо́ўцу |
выступо́ўцам |
В. |
выступо́ўца |
выступо́ўцаў |
Т. |
выступо́ўцам |
выступо́ўцамі |
М. |
выступо́ўцу |
выступо́ўцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
выступо́ўка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
выступо́ўка |
выступо́ўкі |
Р. |
выступо́ўкі |
выступо́вак |
Д. |
выступо́ўцы |
выступо́ўкам |
В. |
выступо́ўку |
выступо́вак |
Т. |
выступо́ўкай выступо́ўкаю |
выступо́ўкамі |
М. |
выступо́ўцы |
выступо́ўках |
Крыніцы:
piskunou2012.
выступо́ўца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
выступо́ўца |
выступо́ўцы |
Р. |
выступо́ўцы |
выступо́ўцаў |
Д. |
выступо́ўцу |
выступо́ўцам |
В. |
выступо́ўцу |
выступо́ўцаў |
Т. |
выступо́ўцам |
выступо́ўцамі |
М. |
выступо́ўцу |
выступо́ўцах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
выстыва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
выстыва́нне |
Р. |
выстыва́ння |
Д. |
выстыва́нню |
В. |
выстыва́нне |
Т. |
выстыва́ннем |
М. |
выстыва́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
выстыва́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
выстыва́е |
выстыва́юць |
Прошлы час |
м. |
выстыва́ў |
выстыва́лі |
ж. |
выстыва́ла |
н. |
выстыва́ла |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выстыга́ць
‘выстываць, прастуджвацца’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выстыга́ю |
выстыга́ем |
2-я ас. |
выстыга́еш |
выстыга́еце |
3-я ас. |
выстыга́е |
выстыга́юць |
Прошлы час |
м. |
выстыга́ў |
выстыга́лі |
ж. |
выстыга́ла |
н. |
выстыга́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
выстыга́й |
выстыга́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выстыга́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.