Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’

Мядзю́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Мядзю́ны
Р. Мядзю́н
Мядзю́наў
Д. Мядзю́нам
В. Мядзю́ны
Т. Мядзю́намі
М. Мядзю́нах

Мя́дзюшы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Мя́дзюшы
Р. Мя́дзюш
Мя́дзюшаў
Д. Мя́дзюшам
В. Мя́дзюшы
Т. Мя́дзюшамі
М. Мя́дзюшах

мядзя́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мядзя́к медзякі́
Р. медзяка́ медзяко́ў
Д. медзяку́ медзяка́м
В. мядзя́к медзякі́
Т. медзяко́м медзяка́мі
М. медзяку́ медзяка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мядзя́на-зялёны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мядзя́на-зялёны мядзя́на-зялёная мядзя́на-зялёнае мядзя́на-зялёныя
Р. мядзя́на-зялёнага мядзя́на-зялёнай
мядзя́на-зялёнае		 мядзя́на-зялёнага мядзя́на-зялёных
Д. мядзя́на-зялёнаму мядзя́на-зялёнай мядзя́на-зялёнаму мядзя́на-зялёным
В. мядзя́на-зялёны (неадуш.)
мядзя́на-зялёнага (адуш.)		 мядзя́на-зялёную мядзя́на-зялёнае мядзя́на-зялёныя (неадуш.)
мядзя́на-зялёных (адуш.)
Т. мядзя́на-зялёным мядзя́на-зялёнай
мядзя́на-зялёнаю		 мядзя́на-зялёным мядзя́на-зялёнымі
М. мядзя́на-зялёным мядзя́на-зялёнай мядзя́на-зялёным мядзя́на-зялёных

Крыніцы: piskunou2012.

мядзя́на-чырво́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мядзя́на-чырво́ны мядзя́на-чырво́ная мядзя́на-чырво́нае мядзя́на-чырво́ныя
Р. мядзя́на-чырво́нага мядзя́на-чырво́най
мядзя́на-чырво́нае		 мядзя́на-чырво́нага мядзя́на-чырво́ных
Д. мядзя́на-чырво́наму мядзя́на-чырво́най мядзя́на-чырво́наму мядзя́на-чырво́ным
В. мядзя́на-чырво́ны (неадуш.)
мядзя́на-чырво́нага (адуш.)		 мядзя́на-чырво́ную мядзя́на-чырво́нае мядзя́на-чырво́ныя (неадуш.)
мядзя́на-чырво́ных (адуш.)
Т. мядзя́на-чырво́ным мядзя́на-чырво́най
мядзя́на-чырво́наю		 мядзя́на-чырво́ным мядзя́на-чырво́нымі
М. мядзя́на-чырво́ным мядзя́на-чырво́най мядзя́на-чырво́ным мядзя́на-чырво́ных

Крыніцы: piskunou2012.

мядзя́нка

‘змяя’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мядзя́нка мядзя́нкі
Р. мядзя́нкі мядзя́нак
Д. мядзя́нцы мядзя́нкам
В. мядзя́нку мядзя́нак
Т. мядзя́нкай
мядзя́нкаю		 мядзя́нкамі
М. мядзя́нцы мядзя́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мядзя́нка

‘фарба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. мядзя́нка
Р. мядзя́нкі
Д. мядзя́нцы
В. мядзя́нку
Т. мядзя́нкай
мядзя́нкаю
М. мядзя́нцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мядзя́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мядзя́ны мядзя́ная мядзя́нае мядзя́ныя
Р. мядзя́нага мядзя́най
мядзя́нае		 мядзя́нага мядзя́ных
Д. мядзя́наму мядзя́най мядзя́наму мядзя́ным
В. мядзя́ны (неадуш.)
мядзя́нага (адуш.)		 мядзя́ную мядзя́нае мядзя́ныя (неадуш.)
мядзя́ных (адуш.)
Т. мядзя́ным мядзя́най
мядзя́наю		 мядзя́ным мядзя́нымі
М. мядзя́ным мядзя́най мядзя́ным мядзя́ных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Мядко́ў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Мядко́ў
Р. Мядко́ва
Д. Мядко́ву
В. Мядко́ў
Т. Мядко́вам
М. Мядко́ве

мядне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. мядне́нне
Р. мядне́ння
Д. мядне́нню
В. мядне́нне
Т. мядне́ннем
М. мядне́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.