мядзя́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мядзя́к | медзякі́ | |
| медзяка́ | медзяко́ў | |
| медзяку́ | медзяка́м | |
| мядзя́к | медзякі́ | |
| медзяко́м | медзяка́мі | |
| медзяку́ | медзяка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)