Валі́цкаўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | Валі́цкаўшчына | 
		
			| Р. | Валі́цкаўшчыны | 
		
			| Д. | Валі́цкаўшчыне | 
		
			| В. | Валі́цкаўшчыну | 
		
			| Т. | Валі́цкаўшчынай Валі́цкаўшчынаю
 | 
		
			| М. | Валі́цкаўшчыне | 
		
валі́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | валю́ся | ва́лімся | 
		
		
			| 2-я ас. | ва́лішся | ва́ліцеся | 
		
		
			| 3-я ас. | ва́ліцца | ва́ляцца | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | валі́ўся | валі́ліся | 
		
			| ж. | валі́лася | 
		
			| н. | валі́лася | 
	
| Загадны лад | 
|---|
	
		
			| 2-я ас. | валі́ся | валі́цеся | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| цяп. час | ва́лячыся | 
		
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
валі́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | валю́ | ва́лім | 
		
		
			| 2-я ас. | ва́ліш | ва́ліце | 
		
		
			| 3-я ас. | ва́ліць | ва́ляць | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | валі́ў | валі́лі | 
		
			| ж. | валі́ла | 
		
			| н. | валі́ла | 
	
| Загадны лад | 
|---|
	
		
			| 2-я ас. | валі́ | валі́це | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| цяп. час | ва́лячы | 
		
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
Валі́шча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | Валі́шча | 
		
			| Р. | Валі́шча | 
		
			| Д. | Валі́шчу | 
		
			| В. | Валі́шча | 
		
			| Т. | Валі́шчам | 
		
			| М. | Валі́шчы | 
		
ва́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | ва́лка | 
		
			| Р. | ва́лкі | 
		
			| Д. | ва́лцы | 
		
			| В. | ва́лку | 
		
			| Т. | ва́лкай ва́лкаю
 | 
		
			| М. | ва́лцы | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
валкава́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | валкава́льнік | валкава́льнікі | 
		
			| Р. | валкава́льніка | валкава́льнікаў | 
		
			| Д. | валкава́льніку | валкава́льнікам | 
		
			| В. | валкава́льнік | валкава́льнікі | 
		
			| Т. | валкава́льнікам | валкава́льнікамі | 
		
			| М. | валкава́льніку | валкава́льніках | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
валкава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | валкава́нне | 
		
			| Р. | валкава́ння | 
		
			| Д. | валкава́нню | 
		
			| В. | валкава́нне | 
		
			| Т. | валкава́ннем | 
		
			| М. | валкава́нні | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.