абгало́чваць
‘даводзіць да галечы каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абгало́чваю |
абгало́чваем |
| 2-я ас. |
абгало́чваеш |
абгало́чваеце |
| 3-я ас. |
абгало́чвае |
абгало́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абгало́чваў |
абгало́чвалі |
| ж. |
абгало́чвала |
| н. |
абгало́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абгало́чвай |
абгало́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абгало́чваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абгало́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абгало́шаны |
абгало́шаная |
абгало́шанае |
абгало́шаныя |
| Р. |
абгало́шанага |
абгало́шанай абгало́шанае |
абгало́шанага |
абгало́шаных |
| Д. |
абгало́шанаму |
абгало́шанай |
абгало́шанаму |
абгало́шаным |
| В. |
абгало́шаны (неадуш.) абгало́шанага (адуш.) |
абгало́шаную |
абгало́шанае |
абгало́шаныя (неадуш.) абгало́шаных (адуш.) |
| Т. |
абгало́шаным |
абгало́шанай абгало́шанаю |
абгало́шаным |
абгало́шанымі |
| М. |
абгало́шаным |
абгало́шанай |
абгало́шаным |
абгало́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абгаля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абгаля́ю |
абгаля́ем |
| 2-я ас. |
абгаля́еш |
абгаля́еце |
| 3-я ас. |
абгаля́е |
абгаля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
абгаля́ў |
абгаля́лі |
| ж. |
абгаля́ла |
| н. |
абгаля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абгаля́й |
абгаля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абгаля́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абга́мтацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
абга́мтаецца |
абга́мтаюцца |
| Прошлы час |
| м. |
абга́мтаўся |
абга́мталіся |
| ж. |
абга́мталася |
| н. |
абга́мталася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абга́мтаўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
tsbm1984.
абга́ніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абга́ню |
абга́нім |
| 2-я ас. |
абга́ніш |
абга́ніце |
| 3-я ас. |
абга́ніць |
абга́няць |
| Прошлы час |
| м. |
абга́ніў |
абга́нілі |
| ж. |
абга́ніла |
| н. |
абга́ніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абга́нь |
абга́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абга́ніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абгано́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абгано́шаны |
абгано́шаная |
абгано́шанае |
абгано́шаныя |
| Р. |
абгано́шанага |
абгано́шанай абгано́шанае |
абгано́шанага |
абгано́шаных |
| Д. |
абгано́шанаму |
абгано́шанай |
абгано́шанаму |
абгано́шаным |
| В. |
абгано́шаны (неадуш.) абгано́шанага (адуш.) |
абгано́шаную |
абгано́шанае |
абгано́шаныя (неадуш.) абгано́шаных (адуш.) |
| Т. |
абгано́шаным |
абгано́шанай абгано́шанаю |
абгано́шаным |
абгано́шанымі |
| М. |
абгано́шаным |
абгано́шанай |
абгано́шаным |
абгано́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абга́ньваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абга́ньваю |
абга́ньваем |
| 2-я ас. |
абга́ньваеш |
абга́ньваеце |
| 3-я ас. |
абга́ньвае |
абга́ньваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абга́ньваў |
абга́ньвалі |
| ж. |
абга́ньвала |
| н. |
абга́ньвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абга́ньвай |
абга́ньвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абга́ньваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абганя́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абганя́лка |
абганя́лкі |
| Р. |
абганя́лкі |
абганя́лак |
| Д. |
абганя́лцы |
абганя́лкам |
| В. |
абганя́лку |
абганя́лкі |
| Т. |
абганя́лкай абганя́лкаю |
абганя́лкамі |
| М. |
абганя́лцы |
абганя́лках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абганя́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абганя́льны |
абганя́льная |
абганя́льнае |
абганя́льныя |
| Р. |
абганя́льнага |
абганя́льнай абганя́льнае |
абганя́льнага |
абганя́льных |
| Д. |
абганя́льнаму |
абганя́льнай |
абганя́льнаму |
абганя́льным |
| В. |
абганя́льны (неадуш.) абганя́льнага (адуш.) |
абганя́льную |
абганя́льнае |
абганя́льныя (неадуш.) абганя́льных (адуш.) |
| Т. |
абганя́льным |
абганя́льнай абганя́льнаю |
абганя́льным |
абганя́льнымі |
| М. |
абганя́льным |
абганя́льнай |
абганя́льным |
абганя́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абганя́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абганя́нне |
| Р. |
абганя́ння |
| Д. |
абганя́нню |
| В. |
абганя́нне |
| Т. |
абганя́ннем |
| М. |
абганя́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.