неаспрэ́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неаспрэ́чаны |
неаспрэ́чаная |
неаспрэ́чанае |
неаспрэ́чаныя |
| Р. |
неаспрэ́чанага |
неаспрэ́чанай
неаспрэ́чанае |
неаспрэ́чанага |
неаспрэ́чаных |
| Д. |
неаспрэ́чанаму |
неаспрэ́чанай |
неаспрэ́чанаму |
неаспрэ́чаным |
| В. |
неаспрэ́чаны (неадуш.)
неаспрэ́чанага (адуш.) |
неаспрэ́чаную |
неаспрэ́чанае |
неаспрэ́чаныя (неадуш.)
неаспрэ́чаных (адуш.) |
| Т. |
неаспрэ́чаным |
неаспрэ́чанай
неаспрэ́чанаю |
неаспрэ́чаным |
неаспрэ́чанымі |
| М. |
неаспрэ́чаным |
неаспрэ́чанай |
неаспрэ́чаным |
неаспрэ́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
неаспрэ́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| неаспрэ́чна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
неаспрэ́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
неаспрэ́чнасць |
| Р. |
неаспрэ́чнасці |
| Д. |
неаспрэ́чнасці |
| В. |
неаспрэ́чнасць |
| Т. |
неаспрэ́чнасцю |
| М. |
неаспрэ́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
неаспрэ́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неаспрэ́чны |
неаспрэ́чная |
неаспрэ́чнае |
неаспрэ́чныя |
| Р. |
неаспрэ́чнага |
неаспрэ́чнай
неаспрэ́чнае |
неаспрэ́чнага |
неаспрэ́чных |
| Д. |
неаспрэ́чнаму |
неаспрэ́чнай |
неаспрэ́чнаму |
неаспрэ́чным |
| В. |
неаспрэ́чны (неадуш.)
неаспрэ́чнага (адуш.) |
неаспрэ́чную |
неаспрэ́чнае |
неаспрэ́чныя (неадуш.)
неаспрэ́чных (адуш.) |
| Т. |
неаспрэ́чным |
неаспрэ́чнай
неаспрэ́чнаю |
неаспрэ́чным |
неаспрэ́чнымі |
| М. |
неаспрэ́чным |
неаспрэ́чнай |
неаспрэ́чным |
неаспрэ́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
неаспрэ́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неаспрэ́чны |
неаспрэ́чная |
неаспрэ́чнае |
неаспрэ́чныя |
| Р. |
неаспрэ́чнага |
неаспрэ́чнай
неаспрэ́чнае |
неаспрэ́чнага |
неаспрэ́чных |
| Д. |
неаспрэ́чнаму |
неаспрэ́чнай |
неаспрэ́чнаму |
неаспрэ́чным |
| В. |
неаспрэ́чны (неадуш.)
неаспрэ́чнага (адуш.) |
неаспрэ́чную |
неаспрэ́чнае |
неаспрэ́чныя (неадуш.)
неаспрэ́чных (адуш.) |
| Т. |
неаспрэ́чным |
неаспрэ́чнай
неаспрэ́чнаю |
неаспрэ́чным |
неаспрэ́чнымі |
| М. |
неаспрэ́чным |
неаспрэ́чнай |
неаспрэ́чным |
неаспрэ́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
неасталіні́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
неасталіні́зм |
| Р. |
неасталіні́зму |
| Д. |
неасталіні́зму |
| В. |
неасталіні́зм |
| Т. |
неасталіні́змам |
| М. |
неасталіні́зме |
Крыніцы:
piskunou2012.
неасталіні́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
неасталіні́ст |
неасталіні́сты |
| Р. |
неасталіні́ста |
неасталіні́стаў |
| Д. |
неасталіні́сту |
неасталіні́стам |
| В. |
неасталіні́ста |
неасталіні́стаў |
| Т. |
неасталіні́стам |
неасталіні́стамі |
| М. |
неасталіні́сце |
неасталіні́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
неасту́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неасту́джаны |
неасту́джаная |
неасту́джанае |
неасту́джаныя |
| Р. |
неасту́джанага |
неасту́джанай
неасту́джанае |
неасту́джанага |
неасту́джаных |
| Д. |
неасту́джанаму |
неасту́джанай |
неасту́джанаму |
неасту́джаным |
| В. |
неасту́джаны (неадуш.)
неасту́джанага (адуш.) |
неасту́джаную |
неасту́джанае |
неасту́джаныя (неадуш.)
неасту́джаных (адуш.) |
| Т. |
неасту́джаным |
неасту́джанай
неасту́джанаю |
неасту́джаным |
неасту́джанымі |
| М. |
неасту́джаным |
неасту́джанай |
неасту́джаным |
неасту́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.