існава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
існава́нне |
Р. |
існава́ння |
Д. |
існава́нню |
В. |
існава́нне |
Т. |
існава́ннем |
М. |
існава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
існава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
існую́ |
існуё́м |
2-я ас. |
існуе́ш |
існуяце́ |
3-я ас. |
існуе́ |
існую́ць |
Прошлы час |
м. |
існава́ў |
існава́лі |
ж. |
існава́ла |
н. |
існава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
існу́й |
існу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
існуючы́ існу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
і́снасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
і́снасць |
Р. |
і́снасці |
Д. |
і́снасці |
В. |
і́снасць |
Т. |
і́снасцю |
М. |
і́снасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
існу́ючы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
існу́ючы |
існу́ючая |
існу́ючае |
існу́ючыя |
Р. |
існу́ючага |
існу́ючай існу́ючае |
існу́ючага |
існу́ючых |
Д. |
існу́ючаму |
існу́ючай |
існу́ючаму |
існу́ючым |
В. |
існу́ючы (неадуш.) |
існу́ючую |
існу́ючае |
існу́ючыя (неадуш.) |
Т. |
існу́ючым |
існу́ючай існу́ючаю |
існу́ючым |
існу́ючымі |
М. |
існу́ючым |
існу́ючай |
існу́ючым |
існу́ючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
існу́ючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
існу́ючы |
існу́ючая |
існу́ючае |
існу́ючыя |
Р. |
існу́ючага |
існу́ючай існу́ючае |
існу́ючага |
існу́ючых |
Д. |
існу́ючаму |
існу́ючай |
існу́ючаму |
існу́ючым |
В. |
існу́ючы (неадуш.) |
існу́ючую |
існу́ючае |
існу́ючыя (неадуш.) |
Т. |
існу́ючым |
існу́ючай існу́ючаю |
існу́ючым |
існу́ючымі |
М. |
існу́ючым |
існу́ючай |
існу́ючым |
існу́ючых |
Кароткая форма: існу́юча.
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
і́сны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
і́сны |
і́сная |
і́снае |
і́сныя |
Р. |
і́снага |
і́снай і́снае |
і́снага |
і́сных |
Д. |
і́снаму |
і́снай |
і́снаму |
і́сным |
В. |
і́сны (неадуш.) і́снага (адуш.) |
і́сную |
і́снае |
і́сныя (неадуш.) і́сных (адуш.) |
Т. |
і́сным |
і́снай і́снаю |
і́сным |
і́снымі |
М. |
і́сным |
і́снай |
і́сным |
і́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
і́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
і́сны |
і́сная |
і́снае |
і́сныя |
Р. |
і́снага |
і́снай і́снае |
і́снага |
і́сных |
Д. |
і́снаму |
і́снай |
і́снаму |
і́сным |
В. |
і́сны (неадуш.) і́снага (адуш.) |
і́сную |
і́снае |
і́сныя (неадуш.) і́сных (адуш.) |
Т. |
і́сным |
і́снай і́снаю |
і́сным |
і́снымі |
М. |
і́сным |
і́снай |
і́сным |
і́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
ісо́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ісо́п |
Р. |
ісо́пу |
Д. |
ісо́пу |
В. |
ісо́п |
Т. |
ісо́пам |
М. |
ісо́пе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ісо́павы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ісо́павы |
ісо́павая |
ісо́павае |
ісо́павыя |
Р. |
ісо́павага |
ісо́павай ісо́павае |
ісо́павага |
ісо́павых |
Д. |
ісо́паваму |
ісо́павай |
ісо́паваму |
ісо́павым |
В. |
ісо́павы (неадуш.) ісо́павага (адуш.) |
ісо́павую |
ісо́павае |
ісо́павыя (неадуш.) ісо́павых (адуш.) |
Т. |
ісо́павым |
ісо́павай ісо́паваю |
ісо́павым |
ісо́павымі |
М. |
ісо́павым |
ісо́павай |
ісо́павым |
ісо́павых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.