ідэалізава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ідэалізу́ю |
ідэалізу́ем |
2-я ас. |
ідэалізу́еш |
ідэалізу́еце |
3-я ас. |
ідэалізу́е |
ідэалізу́юць |
Прошлы час |
м. |
ідэалізава́ў |
ідэалізава́лі |
ж. |
ідэалізава́ла |
н. |
ідэалізава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ідэалізу́й |
ідэалізу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ідэалізава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ідэаліза́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ідэаліза́тар |
ідэаліза́тары |
Р. |
ідэаліза́тара |
ідэаліза́тараў |
Д. |
ідэаліза́тару |
ідэаліза́тарам |
В. |
ідэаліза́тара |
ідэаліза́тараў |
Т. |
ідэаліза́тарам |
ідэаліза́тарамі |
М. |
ідэаліза́тару |
ідэаліза́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ідэаліза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
ідэаліза́цыя |
Р. |
ідэаліза́цыі |
Д. |
ідэаліза́цыі |
В. |
ідэаліза́цыю |
Т. |
ідэаліза́цыяй ідэаліза́цыяю |
М. |
ідэаліза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ідэалі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ідэалі́зм |
Р. |
ідэалі́зму |
Д. |
ідэалі́зму |
В. |
ідэалі́зм |
Т. |
ідэалі́змам |
М. |
ідэалі́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ідэалі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ідэалі́ст |
ідэалі́сты |
Р. |
ідэалі́ста |
ідэалі́стаў |
Д. |
ідэалі́сту |
ідэалі́стам |
В. |
ідэалі́ста |
ідэалі́стаў |
Т. |
ідэалі́стам |
ідэалі́стамі |
М. |
ідэалі́сце |
ідэалі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ідэалі́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ідэалі́стка |
ідэалі́сткі |
Р. |
ідэалі́сткі |
ідэалі́стак |
Д. |
ідэалі́стцы |
ідэалі́сткам |
В. |
ідэалі́стку |
ідэалі́стак |
Т. |
ідэалі́сткай ідэалі́сткаю |
ідэалі́сткамі |
М. |
ідэалі́стцы |
ідэалі́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ідэалісты́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
ідэалісты́чна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
ідэалісты́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
ідэалісты́чнасць |
Р. |
ідэалісты́чнасці |
Д. |
ідэалісты́чнасці |
В. |
ідэалісты́чнасць |
Т. |
ідэалісты́чнасцю |
М. |
ідэалісты́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ідэалісты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ідэалісты́чны |
ідэалісты́чная |
ідэалісты́чнае |
ідэалісты́чныя |
Р. |
ідэалісты́чнага |
ідэалісты́чнай ідэалісты́чнае |
ідэалісты́чнага |
ідэалісты́чных |
Д. |
ідэалісты́чнаму |
ідэалісты́чнай |
ідэалісты́чнаму |
ідэалісты́чным |
В. |
ідэалісты́чны (неадуш.) ідэалісты́чнага (адуш.) |
ідэалісты́чную |
ідэалісты́чнае |
ідэалісты́чныя (неадуш.) ідэалісты́чных (адуш.) |
Т. |
ідэалісты́чным |
ідэалісты́чнай ідэалісты́чнаю |
ідэалісты́чным |
ідэалісты́чнымі |
М. |
ідэалісты́чным |
ідэалісты́чнай |
ідэалісты́чным |
ідэалісты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.