ідэаліза́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ідэаліза́тар | ідэаліза́тары | |
| ідэаліза́тара | ідэаліза́тараў | |
| ідэаліза́тару | ідэаліза́тарам | |
| ідэаліза́тара | ідэаліза́тараў | |
| ідэаліза́тарам | ідэаліза́тарамі | |
| ідэаліза́тару | ідэаліза́тарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)