ідэалі́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ідэалі́стка | ідэалі́сткі | |
| ідэалі́сткі | ідэалі́стак | |
| ідэалі́стцы | ідэалі́сткам | |
| ідэалі́стку | ідэалі́стак | |
| ідэалі́сткай ідэалі́сткаю |
ідэалі́сткамі | |
| ідэалі́стцы | ідэалі́стках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)