ідэагра́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ідэагра́ма |
ідэагра́мы |
Р. |
ідэагра́мы |
ідэагра́м |
Д. |
ідэагра́ме |
ідэагра́мам |
В. |
ідэагра́му |
ідэагра́мы |
Т. |
ідэагра́май ідэагра́маю |
ідэагра́мамі |
М. |
ідэагра́ме |
ідэагра́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ідэаграфі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ідэаграфі́зм |
Р. |
ідэаграфі́зму |
Д. |
ідэаграфі́зму |
В. |
ідэаграфі́зм |
Т. |
ідэаграфі́змам |
М. |
ідэаграфі́зме |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
ідэаграфі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ідэаграфі́чны |
ідэаграфі́чная |
ідэаграфі́чнае |
ідэаграфі́чныя |
Р. |
ідэаграфі́чнага |
ідэаграфі́чнай ідэаграфі́чнае |
ідэаграфі́чнага |
ідэаграфі́чных |
Д. |
ідэаграфі́чнаму |
ідэаграфі́чнай |
ідэаграфі́чнаму |
ідэаграфі́чным |
В. |
ідэаграфі́чны (неадуш.) ідэаграфі́чнага (адуш.) |
ідэаграфі́чную |
ідэаграфі́чнае |
ідэаграфі́чныя (неадуш.) ідэаграфі́чных (адуш.) |
Т. |
ідэаграфі́чным |
ідэаграфі́чнай ідэаграфі́чнаю |
ідэаграфі́чным |
ідэаграфі́чнымі |
М. |
ідэаграфі́чным |
ідэаграфі́чнай |
ідэаграфі́чным |
ідэаграфі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ідэагра́фія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
ідэагра́фія |
Р. |
ідэагра́фіі |
Д. |
ідэагра́фіі |
В. |
ідэагра́фію |
Т. |
ідэагра́фіяй ідэагра́фіяю |
М. |
ідэагра́фіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ідэакра́тыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
ідэакра́тыя |
Р. |
ідэакра́тыі |
Д. |
ідэакра́тыі |
В. |
ідэакра́тыю |
Т. |
ідэакра́тыяй ідэакра́тыяю |
М. |
ідэакра́тыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
ідэа́л
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ідэа́л |
ідэа́лы |
Р. |
ідэа́ла |
ідэа́лаў |
Д. |
ідэа́лу |
ідэа́лам |
В. |
ідэа́ла |
ідэа́лаў |
Т. |
ідэа́лам |
ідэа́ламі |
М. |
ідэа́ле |
ідэа́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ідэа́л
‘вышэйшая мэта; узор чаго-н.’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ідэа́л |
ідэа́лы |
Р. |
ідэа́лу |
ідэа́лаў |
Д. |
ідэа́лу |
ідэа́лам |
В. |
ідэа́л |
ідэа́лы |
Т. |
ідэа́лам |
ідэа́ламі |
М. |
ідэа́ле |
ідэа́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ідэалаге́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ідэалаге́ма |
ідэалаге́мы |
Р. |
ідэалаге́мы |
ідэалаге́м |
Д. |
ідэалаге́ме |
ідэалаге́мам |
В. |
ідэалаге́му |
ідэалаге́мы |
Т. |
ідэалаге́май ідэалаге́маю |
ідэалаге́мамі |
М. |
ідэалаге́ме |
ідэалаге́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.