ідэакра́тыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
ідэакра́тыя | |
ідэакра́тыі | |
ідэакра́тыі | |
ідэакра́тыю | |
ідэакра́тыяй ідэакра́тыяю |
|
ідэакра́тыі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)