Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

шапяну́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шапяну́ты шапяну́тая шапяну́тае шапяну́тыя
Р. шапяну́тага шапяну́тай
шапяну́тае
шапяну́тага шапяну́тых
Д. шапяну́таму шапяну́тай шапяну́таму шапяну́тым
В. шапяну́ты
шапяну́тага
шапяну́тую шапяну́тае шапяну́тыя
шапяну́тых
Т. шапяну́тым шапяну́тай
шапяну́таю
шапяну́тым шапяну́тымі
М. шапяну́тым шапяну́тай шапяну́тым шапяну́тых

Кароткая форма: шапяну́та.

Крыніцы: dzsl2007.

шапяну́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шапяну́ шапянё́м
2-я ас. шапяне́ш шапеняце́
3-я ас. шапяне́ шапяну́ць
Прошлы час
м. шапяну́ў шапяну́лі
ж. шапяну́ла
н. шапяну́ла
Загадны лад
2-я ас. шапяні́ шапяні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шапяну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

шапярну́ць

‘шапнуць, падказаць цішком што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шапярну́ шапярнё́м
2-я ас. шапярне́ш шаперняце́
3-я ас. шапярне́ шапярну́ць
Прошлы час
м. шапярну́ў шапярну́лі
ж. шапярну́ла
н. шапярну́ла
Загадны лад
2-я ас. шапярні́ шапярні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шапярну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Шапярэ́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Шапярэ́ва
Р. Шапярэ́ва
Д. Шапярэ́ву
В. Шапярэ́ва
Т. Шапярэ́вам
М. Шапярэ́ве

шапята́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шапята́нне
Р. шапята́ння
Д. шапята́нню
В. шапята́нне
Т. шапята́ннем
М. шапята́нні

Крыніцы: piskunou2012.

шапятлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шапятлі́вы шапятлі́вая шапятлі́вае шапятлі́выя
Р. шапятлі́вага шапятлі́вай
шапятлі́вае
шапятлі́вага шапятлі́вых
Д. шапятлі́ваму шапятлі́вай шапятлі́ваму шапятлі́вым
В. шапятлі́вы (неадуш.)
шапятлі́вага (адуш.)
шапятлі́вую шапятлі́вае шапятлі́выя (неадуш.)
шапятлі́вых (адуш.)
Т. шапятлі́вым шапятлі́вай
шапятлі́ваю
шапятлі́вым шапятлі́вымі
М. шапятлі́вым шапятлі́вай шапятлі́вым шапятлі́вых

Крыніцы: piskunou2012.

шапятну́ць

‘аднакратны дзеяслоў да шапятаць - гаварыць ціха, шэптам’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шапятну́ шапятнё́м
2-я ас. шапятне́ш шапетняце́
3-я ас. шапятне́ шапятну́ць
Прошлы час
м. шапятну́ў шапятну́лі
ж. шапятну́ла
н. шапятну́ла
Загадны лад
2-я ас. шапятні́ шапятні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шапятну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Шапято́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Шапято́ўка
Р. Шапято́ўкі
Д. Шапято́ўцы
В. Шапято́ўку
Т. Шапято́ўкай
Шапято́ўкаю
М. Шапято́ўцы