шапяну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шапяну́ты |
шапяну́тая |
шапяну́тае |
шапяну́тыя |
Р. |
шапяну́тага |
шапяну́тай шапяну́тае |
шапяну́тага |
шапяну́тых |
Д. |
шапяну́таму |
шапяну́тай |
шапяну́таму |
шапяну́тым |
В. |
шапяну́ты шапяну́тага |
шапяну́тую |
шапяну́тае |
шапяну́тыя шапяну́тых |
Т. |
шапяну́тым |
шапяну́тай шапяну́таю |
шапяну́тым |
шапяну́тымі |
М. |
шапяну́тым |
шапяну́тай |
шапяну́тым |
шапяну́тых |
Кароткая форма: шапяну́та.
Крыніцы:
dzsl2007.
шапяну́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шапяну́ |
шапянё́м |
2-я ас. |
шапяне́ш |
шапеняце́ |
3-я ас. |
шапяне́ |
шапяну́ць |
Прошлы час |
м. |
шапяну́ў |
шапяну́лі |
ж. |
шапяну́ла |
н. |
шапяну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шапяні́ |
шапяні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
шапяну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
шапярну́ць
‘шапнуць, падказаць цішком што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шапярну́ |
шапярнё́м |
2-я ас. |
шапярне́ш |
шаперняце́ |
3-я ас. |
шапярне́ |
шапярну́ць |
Прошлы час |
м. |
шапярну́ў |
шапярну́лі |
ж. |
шапярну́ла |
н. |
шапярну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шапярні́ |
шапярні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
шапярну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Шапярэ́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Шапярэ́ва |
Р. |
Шапярэ́ва |
Д. |
Шапярэ́ву |
В. |
Шапярэ́ва |
Т. |
Шапярэ́вам |
М. |
Шапярэ́ве |
шапята́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
шапята́нне |
Р. |
шапята́ння |
Д. |
шапята́нню |
В. |
шапята́нне |
Т. |
шапята́ннем |
М. |
шапята́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
шапятну́ць
‘аднакратны дзеяслоў да шапятаць - гаварыць ціха, шэптам’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шапятну́ |
шапятнё́м |
2-я ас. |
шапятне́ш |
шапетняце́ |
3-я ас. |
шапятне́ |
шапятну́ць |
Прошлы час |
м. |
шапятну́ў |
шапятну́лі |
ж. |
шапятну́ла |
н. |
шапятну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шапятні́ |
шапятні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
шапятну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Шапято́ўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Шапято́ўка |
Р. |
Шапято́ўкі |
Д. |
Шапято́ўцы |
В. |
Шапято́ўку |
Т. |
Шапято́ўкай Шапято́ўкаю |
М. |
Шапято́ўцы |