трыво́жны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
трыво́жны |
трыво́жная |
трыво́жнае |
трыво́жныя |
| Р. |
трыво́жнага |
трыво́жнай трыво́жнае |
трыво́жнага |
трыво́жных |
| Д. |
трыво́жнаму |
трыво́жнай |
трыво́жнаму |
трыво́жным |
| В. |
трыво́жны (неадуш.) трыво́жнага (адуш.) |
трыво́жную |
трыво́жнае |
трыво́жныя (неадуш.) трыво́жных (адуш.) |
| Т. |
трыво́жным |
трыво́жнай трыво́жнаю |
трыво́жным |
трыво́жнымі |
| М. |
трыво́жным |
трыво́жнай |
трыво́жным |
трыво́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трыво́жыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
трыво́жуся |
трыво́жымся |
| 2-я ас. |
трыво́жышся |
трыво́жыцеся |
| 3-я ас. |
трыво́жыцца |
трыво́жацца |
| Прошлы час |
| м. |
трыво́жыўся |
трыво́жыліся |
| ж. |
трыво́жылася |
| н. |
трыво́жылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
трыво́жся |
трыво́жцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
трыво́жачыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трыво́жыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
трыво́жу |
трыво́жым |
| 2-я ас. |
трыво́жыш |
трыво́жыце |
| 3-я ас. |
трыво́жыць |
трыво́жаць |
| Прошлы час |
| м. |
трыво́жыў |
трыво́жылі |
| ж. |
трыво́жыла |
| н. |
трыво́жыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
трыво́ж |
трыво́жце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
трыво́жачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трывуго́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
трывуго́лка |
трывуго́лкі |
| Р. |
трывуго́лкі |
трывуго́лак |
| Д. |
трывуго́лцы |
трывуго́лкам |
| В. |
трывуго́лку |
трывуго́лкі |
| Т. |
трывуго́лкай трывуго́лкаю |
трывуго́лкамі |
| М. |
трывуго́лцы |
трывуго́лках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трыву́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
трыву́льнасць |
| Р. |
трыву́льнасці |
| Д. |
трыву́льнасці |
| В. |
трыву́льнасць |
| Т. |
трыву́льнасцю |
| М. |
трыву́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
трыву́х
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
трыву́х |
трыву́хі |
| Р. |
трыву́ха |
трыву́хаў |
| Д. |
трыву́ху |
трыву́хам |
| В. |
трыву́х |
трыву́хі |
| Т. |
трыву́хам |
трыву́хамі |
| М. |
трыву́ху |
трыву́хах |
Крыніцы:
piskunou2012.