трохацэфалі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
трохацэфалі́я |
Р. |
трохацэфалі́і |
Д. |
трохацэфалі́і |
В. |
трохацэфалі́ю |
Т. |
трохацэфалі́яй трохацэфалі́яю |
М. |
трохацэфалі́і |
Крыніцы:
piskunou2012.
трохбако́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
трохбако́ва |
- |
- |
трохбако́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
трохбако́вы |
трохбако́вая |
трохбако́вае |
трохбако́выя |
Р. |
трохбако́вага |
трохбако́вай трохбако́вае |
трохбако́вага |
трохбако́вых |
Д. |
трохбако́ваму |
трохбако́вай |
трохбако́ваму |
трохбако́вым |
В. |
трохбако́вы (неадуш.) трохбако́вага (адуш.) |
трохбако́вую |
трохбако́вае |
трохбако́выя (неадуш.) трохбако́вых (адуш.) |
Т. |
трохбако́вым |
трохбако́вай трохбако́ваю |
трохбако́вым |
трохбако́вымі |
М. |
трохбако́вым |
трохбако́вай |
трохбако́вым |
трохбако́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
трохба́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
трохба́льны |
трохба́льная |
трохба́льнае |
трохба́льныя |
Р. |
трохба́льнага |
трохба́льнай трохба́льнае |
трохба́льнага |
трохба́льных |
Д. |
трохба́льнаму |
трохба́льнай |
трохба́льнаму |
трохба́льным |
В. |
трохба́льны (неадуш.) трохба́льнага (адуш.) |
трохба́льную |
трохба́льнае |
трохба́льныя (неадуш.) трохба́льных (адуш.) |
Т. |
трохба́льным |
трохба́льнай трохба́льнаю |
трохба́льным |
трохба́льнымі |
М. |
трохба́льным |
трохба́льнай |
трохба́льным |
трохба́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
трохбо́рац
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трохбо́рац |
трохбо́рцы |
Р. |
трохбо́рца |
трохбо́рцаў |
Д. |
трохбо́рцу |
трохбо́рцам |
В. |
трохбо́рца |
трохбо́рцаў |
Т. |
трохбо́рцам |
трохбо́рцамі |
М. |
трохбо́рцу |
трохбо́рцах |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
трохбо́р’е
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
трохбо́р’е |
Р. |
трохбо́р’я |
Д. |
трохбо́р’ю |
В. |
трохбо́р’е |
Т. |
трохбо́р’ем |
М. |
трохбо́р’і |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трохбо́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трохбо́рка |
трохбо́ркі |
Р. |
трохбо́ркі |
трохбо́рак |
Д. |
трохбо́рцы |
трохбо́ркам |
В. |
трохбо́рку |
трохбо́рак |
Т. |
трохбо́ркай трохбо́ркаю |
трохбо́ркамі |
М. |
трохбо́рцы |
трохбо́рках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
трохвале́нтны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
трохвале́нтны |
трохвале́нтная |
трохвале́нтнае |
трохвале́нтныя |
Р. |
трохвале́нтнага |
трохвале́нтнай трохвале́нтнае |
трохвале́нтнага |
трохвале́нтных |
Д. |
трохвале́нтнаму |
трохвале́нтнай |
трохвале́нтнаму |
трохвале́нтным |
В. |
трохвале́нтны (неадуш.) трохвале́нтнага (адуш.) |
трохвале́нтную |
трохвале́нтнае |
трохвале́нтныя (неадуш.) трохвале́нтных (адуш.) |
Т. |
трохвале́нтным |
трохвале́нтнай трохвале́нтнаю |
трохвале́нтным |
трохвале́нтнымі |
М. |
трохвале́нтным |
трохвале́нтнай |
трохвале́нтным |
трохвале́нтных |
Іншыя варыянты:
трохва́лентны.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.