саламя́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
саламя́ны |
саламя́ная |
саламя́нае |
саламя́ныя |
Р. |
саламя́нага |
саламя́най саламя́нае |
саламя́нага |
саламя́ных |
Д. |
саламя́наму |
саламя́най |
саламя́наму |
саламя́ным |
В. |
саламя́ны (неадуш.) саламя́нага (адуш.) |
саламя́ную |
саламя́нае |
саламя́ныя (неадуш.) саламя́ных (адуш.) |
Т. |
саламя́ным |
саламя́най саламя́наю |
саламя́ным |
саламя́нымі |
М. |
саламя́ным |
саламя́най |
саламя́ным |
саламя́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
саланава́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
саланава́тасць |
Р. |
саланава́тасці |
Д. |
саланава́тасці |
В. |
саланава́тасць |
Т. |
саланава́тасцю |
М. |
саланава́тасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
саланава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
саланава́ты |
саланава́тая |
саланава́тае |
саланава́тыя |
Р. |
саланава́тага |
саланава́тай саланава́тае |
саланава́тага |
саланава́тых |
Д. |
саланава́таму |
саланава́тай |
саланава́таму |
саланава́тым |
В. |
саланава́ты (неадуш.) саланава́тага (адуш.) |
саланава́тую |
саланава́тае |
саланава́тыя (неадуш.) саланава́тых (адуш.) |
Т. |
саланава́тым |
саланава́тай саланава́таю |
саланава́тым |
саланава́тымі |
М. |
саланава́тым |
саланава́тай |
саланава́тым |
саланава́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Салана́я
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
ж. |
Н. |
Салана́я |
Р. |
Салано́й |
Д. |
Салано́й |
В. |
Салану́ю |
Т. |
Салано́й Салано́ю |
М. |
Салано́й |
саланга́на
‘птушка’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
саланга́на |
саланга́ны |
Р. |
саланга́ны |
саланга́н |
Д. |
саланга́не |
саланга́нам |
В. |
саланга́ну |
саланга́н |
Т. |
саланга́най саланга́наю |
саланга́намі |
М. |
саланга́не |
саланга́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Салане́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Салане́вічы |
Р. |
Салане́віч Салане́вічаў |
Д. |
Салане́вічам |
В. |
Салане́вічы |
Т. |
Салане́вічамі |
М. |
Салане́вічах |
салане́ц
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
салане́ц |
саланцы́ |
Р. |
саланцу́ |
саланцо́ў |
Д. |
саланцу́ |
саланца́м |
В. |
салане́ц |
саланцы́ |
Т. |
саланцо́м |
саланца́мі |
М. |
саланцы́ |
саланца́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
салане́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
салане́е |
салане́юць |
Прошлы час |
м. |
салане́ў |
салане́лі |
ж. |
салане́ла |
н. |
салане́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
салане́ючы |
Крыніцы:
tsbm1984.
Салані́к
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Салані́к |
Р. |
Саланіка́ |
Д. |
Саланіку́ |
В. |
Салані́к |
Т. |
Саланіко́м |
М. |
Саланіку́ |
салані́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
салані́н |
Р. |
салані́ну |
Д. |
салані́ну |
В. |
салані́н |
Т. |
салані́нам |
М. |
салані́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.