саба́чнік
‘сабачарня’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
саба́чнік |
саба́чнікі |
Р. |
саба́чніка |
саба́чнікаў |
Д. |
саба́чніку |
саба́чнікам |
В. |
саба́чнік |
саба́чнікі |
Т. |
саба́чнікам |
саба́чнікамі |
М. |
саба́чніку |
саба́чніках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
саба́чніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
саба́чніца |
саба́чніцы |
Р. |
саба́чніцы |
саба́чніц |
Д. |
саба́чніцы |
саба́чніцам |
В. |
саба́чніцу |
саба́чніц |
Т. |
саба́чніцай саба́чніцаю |
саба́чніцамі |
М. |
саба́чніцы |
саба́чніцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
саба́чнічаць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
саба́чнічаю |
саба́чнічаем |
2-я ас. |
саба́чнічаеш |
саба́чнічаеце |
3-я ас. |
саба́чнічае |
саба́чнічаюць |
Прошлы час |
м. |
саба́чнічаў |
саба́чнічалі |
ж. |
саба́чнічала |
н. |
саба́чнічала |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
саба́чнічаючы |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сабачу́га
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сабачу́га |
сабачу́гі |
Р. |
сабачу́гі |
сабачу́г |
Д. |
сабачу́зе |
сабачу́гам |
В. |
сабачу́гу |
сабачу́г |
Т. |
сабачу́гам |
сабачу́гамі |
М. |
сабачу́зе |
сабачу́гах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
саба́чы
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
саба́чы |
саба́чая |
саба́чае |
саба́чыя |
Р. |
саба́чага |
саба́чай саба́чае |
саба́чага |
саба́чых |
Д. |
саба́чаму |
саба́чай |
саба́чаму |
саба́чым |
В. |
саба́чы (неадуш.) саба́чага (адуш.) |
саба́чую |
саба́чае |
саба́чыя (неадуш.) саба́чых (адуш.) |
Т. |
саба́чым |
саба́чай саба́чаю |
саба́чым |
саба́чымі |
М. |
саба́чым |
саба́чай |
саба́чым |
саба́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
саба́чы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
саба́чы |
саба́чая |
саба́чае |
саба́чыя |
Р. |
саба́чага |
саба́чай саба́чае |
саба́чага |
саба́чых |
Д. |
саба́чаму |
саба́чай |
саба́чаму |
саба́чым |
В. |
саба́чы (неадуш.) саба́чага (адуш.) |
саба́чую |
саба́чае |
саба́чыя (неадуш.) саба́чых (адуш.) |
Т. |
саба́чым |
саба́чай саба́чаю |
саба́чым |
саба́чымі |
М. |
саба́чым |
саба́чай |
саба́чым |
саба́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
саба́чына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
саба́чына |
Р. |
саба́чыны |
Д. |
саба́чыне |
В. |
саба́чыну |
Т. |
саба́чынай саба́чынаю |
М. |
саба́чыне |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
саба́чыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
саба́чуся |
саба́чымся |
2-я ас. |
саба́чышся |
саба́чыцеся |
3-я ас. |
саба́чыцца |
саба́чацца |
Прошлы час |
м. |
саба́чыўся |
саба́чыліся |
ж. |
саба́чылася |
н. |
саба́чылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
саба́чся |
саба́чцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
саба́чачыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
саба́чыя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
саба́чыя |
Р. |
саба́чых |
Д. |
саба́чым |
В. |
саба́чых |
Т. |
саба́чымі |
М. |
саба́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
сабе́
часціца
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.