лакіро́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лакіро́вачны |
лакіро́вачная |
лакіро́вачнае |
лакіро́вачныя |
| Р. |
лакіро́вачнага |
лакіро́вачнай лакіро́вачнае |
лакіро́вачнага |
лакіро́вачных |
| Д. |
лакіро́вачнаму |
лакіро́вачнай |
лакіро́вачнаму |
лакіро́вачным |
| В. |
лакіро́вачны (неадуш.) лакіро́вачнага (адуш.) |
лакіро́вачную |
лакіро́вачнае |
лакіро́вачныя (неадуш.) лакіро́вачных (адуш.) |
| Т. |
лакіро́вачным |
лакіро́вачнай лакіро́вачнаю |
лакіро́вачным |
лакіро́вачнымі |
| М. |
лакіро́вачным |
лакіро́вачнай |
лакіро́вачным |
лакіро́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
лакіро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
лакіро́ўка |
| Р. |
лакіро́ўкі |
| Д. |
лакіро́ўцы |
| В. |
лакіро́ўку |
| Т. |
лакіро́ўкай лакіро́ўкаю |
| М. |
лакіро́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
лакіро́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лакіро́ўнік |
лакіро́ўнікі |
| Р. |
лакіро́ўніка |
лакіро́ўнікаў |
| Д. |
лакіро́ўніку |
лакіро́ўнікам |
| В. |
лакіро́ўніка |
лакіро́ўнікаў |
| Т. |
лакіро́ўнікам |
лакіро́ўнікамі |
| М. |
лакіро́ўніку |
лакіро́ўніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
лакіро́ўніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лакіро́ўніца |
лакіро́ўніцы |
| Р. |
лакіро́ўніцы |
лакіро́ўніц |
| Д. |
лакіро́ўніцы |
лакіро́ўніцам |
| В. |
лакіро́ўніцу |
лакіро́ўніц |
| Т. |
лакіро́ўніцай лакіро́ўніцаю |
лакіро́ўніцамі |
| М. |
лакіро́ўніцы |
лакіро́ўніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
лакіро́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лакіро́ўшчык |
лакіро́ўшчыкі |
| Р. |
лакіро́ўшчыка |
лакіро́ўшчыкаў |
| Д. |
лакіро́ўшчыку |
лакіро́ўшчыкам |
| В. |
лакіро́ўшчыка |
лакіро́ўшчыкаў |
| Т. |
лакіро́ўшчыкам |
лакіро́ўшчыкамі |
| М. |
лакіро́ўшчыку |
лакіро́ўшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
лакіро́ўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лакіро́ўшчыца |
лакіро́ўшчыцы |
| Р. |
лакіро́ўшчыцы |
лакіро́ўшчыц |
| Д. |
лакіро́ўшчыцы |
лакіро́ўшчыцам |
| В. |
лакіро́ўшчыцу |
лакіро́ўшчыц |
| Т. |
лакіро́ўшчыцай лакіро́ўшчыцаю |
лакіро́ўшчыцамі |
| М. |
лакіро́ўшчыцы |
лакіро́ўшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ла́кісава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ла́кісава |
| Р. |
Ла́кісава |
| Д. |
Ла́кісаву |
| В. |
Ла́кісава |
| Т. |
Ла́кісавам |
| М. |
Ла́кісаве |
ла́кмус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ла́кмус |
| Р. |
ла́кмусу |
| Д. |
ла́кмусу |
| В. |
ла́кмус |
| Т. |
ла́кмусам |
| М. |
ла́кмусе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ла́кмусавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ла́кмусавы |
ла́кмусавая |
ла́кмусавае |
ла́кмусавыя |
| Р. |
ла́кмусавага |
ла́кмусавай ла́кмусавае |
ла́кмусавага |
ла́кмусавых |
| Д. |
ла́кмусаваму |
ла́кмусавай |
ла́кмусаваму |
ла́кмусавым |
| В. |
ла́кмусавы (неадуш.) ла́кмусавага (адуш.) |
ла́кмусавую |
ла́кмусавае |
ла́кмусавыя (неадуш.) ла́кмусавых (адуш.) |
| Т. |
ла́кмусавым |
ла́кмусавай ла́кмусаваю |
ла́кмусавым |
ла́кмусавымі |
| М. |
ла́кмусавым |
ла́кмусавай |
ла́кмусавым |
ла́кмусавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.