лакіро́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
лакіро́ўшчык | лакіро́ўшчыкі | |
лакіро́ўшчыка | лакіро́ўшчыкаў | |
лакіро́ўшчыку | лакіро́ўшчыкам | |
лакіро́ўшчыка | лакіро́ўшчыкаў | |
лакіро́ўшчыкам | лакіро́ўшчыкамі | |
лакіро́ўшчыку | лакіро́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)