Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

зна́менскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зна́менскі зна́менская зна́менскае зна́менскія
Р. зна́менскага зна́менскай
зна́менскае
зна́менскага зна́менскіх
Д. зна́менскаму зна́менскай зна́менскаму зна́менскім
В. зна́менскі (неадуш.)
зна́менскага (адуш.)
зна́менскую зна́менскае зна́менскія (неадуш.)
зна́менскіх (адуш.)
Т. зна́менскім зна́менскай
зна́менскаю
зна́менскім зна́менскімі
М. зна́менскім зна́менскай зна́менскім зна́менскіх

Крыніцы: piskunou2012.

зна́мы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зна́мы зна́мая зна́мае зна́мыя
Р. зна́мага зна́май
зна́мае
зна́мага зна́мых
Д. зна́маму зна́май зна́маму зна́мым
В. зна́мы (неадуш.)
зна́мага (адуш.)
зна́мую зна́мае зна́мыя (неадуш.)
зна́мых (адуш.)
Т. зна́мым зна́май
зна́маю
зна́мым зна́мымі
М. зна́мым зна́май зна́мым зна́мых

Крыніцы: piskunou2012.

Зна́мя

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Зна́мя
Р. Зна́мя
Зна́мені
Д. Зна́мю
Зна́мені
В. Зна́мя
Т. Зна́мем
Зна́менем
М. Зна́мі
Зна́мені

знамяна́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
знамяна́льна - -

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

знамяна́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. знамяна́льнасць
Р. знамяна́льнасці
Д. знамяна́льнасці
В. знамяна́льнасць
Т. знамяна́льнасцю
М. знамяна́льнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знамяна́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знамяна́льны знамяна́льная знамяна́льнае знамяна́льныя
Р. знамяна́льнага знамяна́льнай
знамяна́льнае
знамяна́льнага знамяна́льных
Д. знамяна́льнаму знамяна́льнай знамяна́льнаму знамяна́льным
В. знамяна́льны (неадуш.)
знамяна́льнага (адуш.)
знамяна́льную знамяна́льнае знамяна́льныя (неадуш.)
знамяна́льных (адуш.)
Т. знамяна́льным знамяна́льнай
знамяна́льнаю
знамяна́льным знамяна́льнымі
М. знамяна́льным знамяна́льнай знамяна́льным знамяна́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зна́на

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
зна́на - -

Крыніцы: piskunou2012.

зна́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. зна́насць
Р. зна́насці
Д. зна́насці
В. зна́насць
Т. зна́насцю
М. зна́насці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

зна́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зна́нне зна́нні
Р. зна́ння зна́нняў
Д. зна́нню зна́нням
В. зна́нне зна́нні
Т. зна́ннем зна́ннямі
М. зна́нні зна́ннях

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

зна́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зна́ны зна́ная зна́нае зна́ныя
Р. зна́нага зна́най
зна́нае
зна́нага зна́ных
Д. зна́наму зна́най зна́наму зна́ным
В. зна́ны (неадуш.)
зна́нага (адуш.)
зна́ную зна́нае зна́ныя (неадуш.)
зна́ных (адуш.)
Т. зна́ным зна́най
зна́наю
зна́ным зна́нымі
М. зна́ным зна́най зна́ным зна́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.