заара́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заара́ны |
заара́ная |
заара́нае |
заара́ныя |
Р. |
заара́нага |
заара́най заара́нае |
заара́нага |
заара́ных |
Д. |
заара́наму |
заара́най |
заара́наму |
заара́ным |
В. |
заара́ны (неадуш.) заара́нага (адуш.) |
заара́ную |
заара́нае |
заара́ныя (неадуш.) заара́ных (адуш.) |
Т. |
заара́ным |
заара́най заара́наю |
заара́ным |
заара́нымі |
М. |
заара́ным |
заара́най |
заара́ным |
заара́ных |
Кароткая форма: заара́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заара́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заару́ся |
зааро́мся |
2-я ас. |
заарэ́шся |
заараце́ся |
3-я ас. |
заарэ́цца |
заару́цца |
Прошлы час |
м. |
заара́ўся |
заара́ліся |
ж. |
заара́лася |
н. |
заара́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
заары́ся |
заары́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заара́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заара́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заару́ |
зааро́м |
2-я ас. |
заарэ́ш |
заараце́ |
3-я ас. |
заарэ́ |
заару́ць |
Прошлы час |
м. |
заара́ў |
заара́лі |
ж. |
заара́ла |
н. |
заара́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
заары́ |
заары́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заара́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
заарганізава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
заарганізава́насць |
Р. |
заарганізава́насці |
Д. |
заарганізава́насці |
В. |
заарганізава́насць |
Т. |
заарганізава́насцю |
М. |
заарганізава́насці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заарганізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заарганізава́ны |
заарганізава́ная |
заарганізава́нае |
заарганізава́ныя |
Р. |
заарганізава́нага |
заарганізава́най заарганізава́нае |
заарганізава́нага |
заарганізава́ных |
Д. |
заарганізава́наму |
заарганізава́най |
заарганізава́наму |
заарганізава́ным |
В. |
заарганізава́ны (неадуш.) заарганізава́нага (адуш.) |
заарганізава́ную |
заарганізава́нае |
заарганізава́ныя (неадуш.) заарганізава́ных (адуш.) |
Т. |
заарганізава́ным |
заарганізава́най заарганізава́наю |
заарганізава́ным |
заарганізава́нымі |
М. |
заарганізава́ным |
заарганізава́най |
заарганізава́ным |
заарганізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
заарганізава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заарганізу́ю |
заарганізу́ем |
2-я ас. |
заарганізу́еш |
заарганізу́еце |
3-я ас. |
заарганізу́е |
заарганізу́юць |
Прошлы час |
м. |
заарганізава́ў |
заарганізава́лі |
ж. |
заарганізава́ла |
н. |
заарганізава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
заарганізу́й |
заарганізу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заарганізава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заарганізо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
заарганізо́ўванне |
Р. |
заарганізо́ўвання |
Д. |
заарганізо́ўванню |
В. |
заарганізо́ўванне |
Т. |
заарганізо́ўваннем |
М. |
заарганізо́ўванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
заарганізо́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
заарганізо́ўваемся |
2-я ас. |
- |
заарганізо́ўваецеся |
3-я ас. |
заарганізо́ўваецца |
заарганізо́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
заарганізо́ўваўся |
заарганізо́ўваліся |
ж. |
заарганізо́ўвалася |
н. |
заарганізо́ўвалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
заарганізо́ўваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
заарганізо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заарганізо́ўваю |
заарганізо́ўваем |
2-я ас. |
заарганізо́ўваеш |
заарганізо́ўваеце |
3-я ас. |
заарганізо́ўвае |
заарганізо́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
заарганізо́ўваў |
заарганізо́ўвалі |
ж. |
заарганізо́ўвала |
н. |
заарганізо́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
заарганізо́ўвай |
заарганізо́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
заарганізо́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
заарка́нены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заарка́нены |
заарка́неная |
заарка́ненае |
заарка́неныя |
Р. |
заарка́ненага |
заарка́ненай заарка́ненае |
заарка́ненага |
заарка́неных |
Д. |
заарка́ненаму |
заарка́ненай |
заарка́ненаму |
заарка́неным |
В. |
заарка́нены (неадуш.) заарка́ненага (адуш.) |
заарка́неную |
заарка́ненае |
заарка́неныя (неадуш.) заарка́неных (адуш.) |
Т. |
заарка́неным |
заарка́ненай заарка́ненаю |
заарка́неным |
заарка́ненымі |
М. |
заарка́неным |
заарка́ненай |
заарка́неным |
заарка́неных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.