жывёланарыхто́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жывёланарыхто́ўка |
жывёланарыхто́ўкі |
Р. |
жывёланарыхто́ўкі |
жывёланарыхто́вак |
Д. |
жывёланарыхто́ўцы |
жывёланарыхто́ўкам |
В. |
жывёланарыхто́ўку |
жывёланарыхто́ўкі |
Т. |
жывёланарыхто́ўкай жывёланарыхто́ўкаю |
жывёланарыхто́ўкамі |
М. |
жывёланарыхто́ўцы |
жывёланарыхто́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
жывёланарыхто́ўчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
жывёланарыхто́ўчы |
жывёланарыхто́ўчая |
жывёланарыхто́ўчае |
жывёланарыхто́ўчыя |
Р. |
жывёланарыхто́ўчага |
жывёланарыхто́ўчай жывёланарыхто́ўчае |
жывёланарыхто́ўчага |
жывёланарыхто́ўчых |
Д. |
жывёланарыхто́ўчаму |
жывёланарыхто́ўчай |
жывёланарыхто́ўчаму |
жывёланарыхто́ўчым |
В. |
жывёланарыхто́ўчы (неадуш.) жывёланарыхто́ўчага (адуш.) |
жывёланарыхто́ўчую |
жывёланарыхто́ўчае |
жывёланарыхто́ўчыя (неадуш.) жывёланарыхто́ўчых (адуш.) |
Т. |
жывёланарыхто́ўчым |
жывёланарыхто́ўчай жывёланарыхто́ўчаю |
жывёланарыхто́ўчым |
жывёланарыхто́ўчымі |
М. |
жывёланарыхто́ўчым |
жывёланарыхто́ўчай |
жывёланарыхто́ўчым |
жывёланарыхто́ўчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
жывёлападо́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
жывёлападо́бны |
жывёлападо́бная |
жывёлападо́бнае |
жывёлападо́бныя |
Р. |
жывёлападо́бнага |
жывёлападо́бнай жывёлападо́бнае |
жывёлападо́бнага |
жывёлападо́бных |
Д. |
жывёлападо́бнаму |
жывёлападо́бнай |
жывёлападо́бнаму |
жывёлападо́бным |
В. |
жывёлападо́бны (неадуш.) жывёлападо́бнага (адуш.) |
жывёлападо́бную |
жывёлападо́бнае |
жывёлападо́бныя (неадуш.) жывёлападо́бных (адуш.) |
Т. |
жывёлападо́бным |
жывёлападо́бнай жывёлападо́бнаю |
жывёлападо́бным |
жывёлападо́бнымі |
М. |
жывёлападо́бным |
жывёлападо́бнай |
жывёлападо́бным |
жывёлападо́бных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
жывёлапраго́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
жывёлапраго́нны |
жывёлапраго́нная |
жывёлапраго́ннае |
жывёлапраго́нныя |
Р. |
жывёлапраго́ннага |
жывёлапраго́ннай жывёлапраго́ннае |
жывёлапраго́ннага |
жывёлапраго́нных |
Д. |
жывёлапраго́ннаму |
жывёлапраго́ннай |
жывёлапраго́ннаму |
жывёлапраго́нным |
В. |
жывёлапраго́нны (неадуш.) жывёлапраго́ннага (адуш.) |
жывёлапраго́нную |
жывёлапраго́ннае |
жывёлапраго́нныя (неадуш.) жывёлапраго́нных (адуш.) |
Т. |
жывёлапраго́нным |
жывёлапраго́ннай жывёлапраго́ннаю |
жывёлапраго́нным |
жывёлапраго́ннымі |
М. |
жывёлапраго́нным |
жывёлапраго́ннай |
жывёлапраго́нным |
жывёлапраго́нных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
жывёлапрамысло́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
жывёлапрамысло́васць |
Р. |
жывёлапрамысло́васці |
Д. |
жывёлапрамысло́васці |
В. |
жывёлапрамысло́васць |
Т. |
жывёлапрамысло́васцю |
М. |
жывёлапрамысло́васці |
Крыніцы:
piskunou2012.
жывёлапрамысло́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жывёлапрамысло́вец |
жывёлапрамысло́ўцы |
Р. |
жывёлапрамысло́ўца |
жывёлапрамысло́ўцаў |
Д. |
жывёлапрамысло́ўцу |
жывёлапрамысло́ўцам |
В. |
жывёлапрамысло́ўца |
жывёлапрамысло́ўцаў |
Т. |
жывёлапрамысло́ўцам |
жывёлапрамысло́ўцамі |
М. |
жывёлапрамысло́ўцу |
жывёлапрамысло́ўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
жывёлапрамысло́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
жывёлапрамысло́вы |
жывёлапрамысло́вая |
жывёлапрамысло́вае |
жывёлапрамысло́выя |
Р. |
жывёлапрамысло́вага |
жывёлапрамысло́вай жывёлапрамысло́вае |
жывёлапрамысло́вага |
жывёлапрамысло́вых |
Д. |
жывёлапрамысло́ваму |
жывёлапрамысло́вай |
жывёлапрамысло́ваму |
жывёлапрамысло́вым |
В. |
жывёлапрамысло́вы (неадуш.) жывёлапрамысло́вага (адуш.) |
жывёлапрамысло́вую |
жывёлапрамысло́вае |
жывёлапрамысло́выя (неадуш.) жывёлапрамысло́вых (адуш.) |
Т. |
жывёлапрамысло́вым |
жывёлапрамысло́вай жывёлапрамысло́ваю |
жывёлапрамысло́вым |
жывёлапрамысло́вымі |
М. |
жывёлапрамысло́вым |
жывёлапрамысло́вай |
жывёлапрамысло́вым |
жывёлапрамысло́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
жывёлапрыё́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
жывёлапрыё́мны |
жывёлапрыё́мная |
жывёлапрыё́мнае |
жывёлапрыё́мныя |
Р. |
жывёлапрыё́мнага |
жывёлапрыё́мнай жывёлапрыё́мнае |
жывёлапрыё́мнага |
жывёлапрыё́мных |
Д. |
жывёлапрыё́мнаму |
жывёлапрыё́мнай |
жывёлапрыё́мнаму |
жывёлапрыё́мным |
В. |
жывёлапрыё́мны (неадуш.) жывёлапрыё́мнага (адуш.) |
жывёлапрыё́мную |
жывёлапрыё́мнае |
жывёлапрыё́мныя (неадуш.) жывёлапрыё́мных (адуш.) |
Т. |
жывёлапрыё́мным |
жывёлапрыё́мнай жывёлапрыё́мнаю |
жывёлапрыё́мным |
жывёлапрыё́мнымі |
М. |
жывёлапрыё́мным |
жывёлапрыё́мнай |
жывёлапрыё́мным |
жывёлапрыё́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.