Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
абвгдезйклмнопрстфш-

генеты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. генеты́чны генеты́чная генеты́чнае генеты́чныя
Р. генеты́чнага генеты́чнай
генеты́чнае		 генеты́чнага генеты́чных
Д. генеты́чнаму генеты́чнай генеты́чнаму генеты́чным
В. генеты́чны (неадуш.)
генеты́чнага (адуш.)		 генеты́чную генеты́чнае генеты́чныя (неадуш.)
генеты́чных (адуш.)
Т. генеты́чным генеты́чнай
генеты́чнаю		 генеты́чным генеты́чнымі
М. генеты́чным генеты́чнай генеты́чным генеты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ге́ній

‘чалавек з такой адоранасцю’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ге́ній ге́ніі
Р. ге́нія ге́ніяў
Д. ге́нію ге́ніям
В. ге́нія ге́ніяў
Т. ге́ніем ге́ніямі
М. ге́нію ге́ніях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ге́ній

‘самая высокая адоранасць чалавека’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ге́ній
Р. ге́нію
Д. ге́нію
В. ге́ній
Т. ге́ніем
М. ге́ніі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

генісарэ́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. генісарэ́цкі генісарэ́цкая генісарэ́цкае генісарэ́цкія
Р. генісарэ́цкага генісарэ́цкай
генісарэ́цкае		 генісарэ́цкага генісарэ́цкіх
Д. генісарэ́цкаму генісарэ́цкай генісарэ́цкаму генісарэ́цкім
В. генісарэ́цкі (неадуш.)
генісарэ́цкага (адуш.)		 генісарэ́цкую генісарэ́цкае генісарэ́цкія (неадуш.)
генісарэ́цкіх (адуш.)
Т. генісарэ́цкім генісарэ́цкай
генісарэ́цкаю		 генісарэ́цкім генісарэ́цкімі
М. генісарэ́цкім генісарэ́цкай генісарэ́цкім генісарэ́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

геніта́ліі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. геніта́ліі
Р. геніталіяў
Д. геніталіям
В. геніта́ліі
Т. геніталіямі
М. геніталіях

Крыніцы: piskunou2012.

геніта́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. геніта́льны геніта́льная геніта́льнае геніта́льныя
Р. геніта́льнага геніта́льнай
геніта́льнае		 геніта́льнага геніта́льных
Д. геніта́льнаму геніта́льнай геніта́льнаму геніта́льным
В. геніта́льны (неадуш.)
геніта́льнага (адуш.)		 геніта́льную геніта́льнае геніта́льныя (неадуш.)
геніта́льных (адуш.)
Т. геніта́льным геніта́льнай
геніта́льнаю		 геніта́льным геніта́льнымі
М. геніта́льным геніта́льнай геніта́льным геніта́льных

Крыніцы: piskunou2012.

геніты́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. геніты́ў геніты́вы
Р. геніты́ва геніты́ваў
Д. геніты́ву геніты́вам
В. геніты́ў геніты́вы
Т. геніты́вам геніты́вамі
М. геніты́ве геніты́вах

Крыніцы: piskunou2012.

геніты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. геніты́ўны геніты́ўная геніты́ўнае геніты́ўныя
Р. геніты́ўнага геніты́ўнай
геніты́ўнае		 геніты́ўнага геніты́ўных
Д. геніты́ўнаму геніты́ўнай геніты́ўнаму геніты́ўным
В. геніты́ўны (неадуш.)
геніты́ўнага (адуш.)		 геніты́ўную геніты́ўнае геніты́ўныя (неадуш.)
геніты́ўных (адуш.)
Т. геніты́ўным геніты́ўнай
геніты́ўнаю		 геніты́ўным геніты́ўнымі
М. геніты́ўным геніты́ўнай геніты́ўным геніты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

ге́ніюшаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ге́ніюшаўскі ге́ніюшаўская ге́ніюшаўскае ге́ніюшаўскія
Р. ге́ніюшаўскага ге́ніюшаўскай
ге́ніюшаўскае		 ге́ніюшаўскага ге́ніюшаўскіх
Д. ге́ніюшаўскаму ге́ніюшаўскай ге́ніюшаўскаму ге́ніюшаўскім
В. ге́ніюшаўскі (неадуш.)
ге́ніюшаўскага (адуш.)		 ге́ніюшаўскую ге́ніюшаўскае ге́ніюшаўскія (неадуш.)
ге́ніюшаўскіх (адуш.)
Т. ге́ніюшаўскім ге́ніюшаўскай
ге́ніюшаўскаю		 ге́ніюшаўскім ге́ніюшаўскімі
М. ге́ніюшаўскім ге́ніюшаўскай ге́ніюшаўскім ге́ніюшаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

генія́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
генія́льна генія́льней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.