ге́ній

‘чалавек з такой адоранасцю’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ге́ній ге́ніі
Р. ге́нія ге́ніяў
Д. ге́нію ге́ніям
В. ге́нія ге́ніяў
Т. ге́ніем ге́ніямі
М. ге́нію ге́ніях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)