валаса́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
валаса́тасць |
Р. |
валаса́тасці |
Д. |
валаса́тасці |
В. |
валаса́тасць |
Т. |
валаса́тасцю |
М. |
валаса́тасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
валаса́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
валаса́ты |
валаса́тая |
валаса́тае |
валаса́тыя |
Р. |
валаса́тага |
валаса́тай валаса́тае |
валаса́тага |
валаса́тых |
Д. |
валаса́таму |
валаса́тай |
валаса́таму |
валаса́тым |
В. |
валаса́ты (неадуш.) валаса́тага (адуш.) |
валаса́тую |
валаса́тае |
валаса́тыя (неадуш.) валаса́тых (адуш.) |
Т. |
валаса́тым |
валаса́тай валаса́таю |
валаса́тым |
валаса́тымі |
М. |
валаса́тым |
валаса́тай |
валаса́тым |
валаса́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
валасахво́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
валасахво́ст |
валасахво́сты |
Р. |
валасахво́ста |
валасахво́стаў |
Д. |
валасахво́сту |
валасахво́стам |
В. |
валасахво́ста |
валасахво́стаў |
Т. |
валасахво́стам |
валасахво́стамі |
М. |
валасахво́сце |
валасахво́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
валаса́цець
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
валаса́цею |
валаса́цеем |
2-я ас. |
валаса́цееш |
валаса́цееце |
3-я ас. |
валаса́цее |
валаса́цеюць |
Прошлы час |
м. |
валаса́цеў |
валаса́целі |
ж. |
валаса́цела |
н. |
валаса́цела |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
валаса́цік
‘чарвяк’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
валаса́цік |
валаса́цікі |
Р. |
валаса́ціка |
валаса́цікаў |
Д. |
валаса́ціку |
валаса́цікам |
В. |
валаса́ціка |
валаса́цікаў |
Т. |
валаса́цікам |
валаса́цікамі |
М. |
валаса́ціку |
валаса́ціках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
валаса́цік
‘валасаты чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
валаса́цік |
валаса́цікі |
Р. |
валаса́ціка |
валаса́цікаў |
Д. |
валаса́ціку |
валаса́цікам |
В. |
валаса́ціка |
валаса́цікаў |
Т. |
валаса́цікам |
валаса́цікамі |
М. |
валаса́ціку |
валаса́ціках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
валаса́цік
‘мінерал’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
валаса́цік |
Р. |
валаса́ціку |
Д. |
валаса́ціку |
В. |
валаса́цік |
Т. |
валаса́цікам |
М. |
валаса́ціку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Валаса́ч
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Валаса́ч |
Р. |
Валасача́ |
Д. |
Валасачу́ |
В. |
Валаса́ч |
Т. |
Валасачо́м |
М. |
Валасачы́ |