Бе́нін
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Бе́нін | |
Бе́ніна | |
Бе́ніну | |
Бе́нін | |
Бе́нінам | |
Бе́ніне |
Бе́нін
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Бе́нін | |
Бе́ніна | |
Бе́ніну | |
Бе́нін | |
Бе́нінам | |
Бе́ніне |
Бені́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Бені́н | |
Бені́на | |
Бені́ну | |
Бені́н | |
Бені́нам | |
Бені́не |
бені́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
бені́нец | бені́нцы | |
бені́нца | бені́нцаў | |
бені́нцу | бені́нцам | |
бені́нца | бені́нцаў | |
бені́нцам | бені́нцамі | |
бені́нцу | бені́нцах |
Крыніцы:
бені́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
бені́нка | бені́нкі | |
бені́нкі | бені́нак | |
бені́нцы | бені́нкам | |
бені́нку | бені́нак | |
бені́нкай бені́нкаю |
бені́нкамі | |
бені́нцы | бені́нках |
Крыніцы:
бе́нінскі
прыметнік, адносны
бе́нінскі | бе́нінская | бе́нінскае | бе́нінскія | |
бе́нінскага | бе́нінскай бе́нінскае |
бе́нінскага | бе́нінскіх | |
бе́нінскаму | бе́нінскай | бе́нінскаму | бе́нінскім | |
бе́нінскі ( бе́нінскага ( |
бе́нінскую | бе́нінскае | бе́нінскія ( бе́нінскіх ( |
|
бе́нінскім | бе́нінскай бе́нінскаю |
бе́нінскім | бе́нінскімі | |
бе́нінскім | бе́нінскай | бе́нінскім | бе́нінскіх |
Крыніцы:
бені́нскі
прыметнік, адносны
бені́нскі | бені́нская | бені́нскае | бені́нскія | |
бені́нскага | бені́нскай бені́нскае |
бені́нскага | бені́нскіх | |
бені́нскаму | бені́нскай | бені́нскаму | бені́нскім | |
бені́нскі ( бені́нскага ( |
бені́нскую | бені́нскае | бені́нскія ( бені́нскіх ( |
|
бені́нскім | бені́нскай бені́нскаю |
бені́нскім | бені́нскімі | |
бені́нскім | бені́нскай | бені́нскім | бені́нскіх |
Крыніцы:
Бе́ніца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Бе́ніца | |
Бе́ніцы | |
Бе́ніцы | |
Бе́ніцу | |
Бе́ніцай Бе́ніцаю |
|
Бе́ніцы |
Бе́нкевічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Бе́нкевічы | |
Бе́нкевіч Бе́нкевічаў |
|
Бе́нкевічам | |
Бе́нкевічы | |
Бе́нкевічамі | |
Бе́нкевічах |
бентазу́х
‘земнаводнае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
бентазу́х | бентазу́хі | |
бентазу́ха | бентазу́хаў | |
бентазу́ху | бентазу́хам | |
бентазу́ха | бентазу́хаў | |
бентазу́хам | бентазу́хамі | |
бентазу́ху | бентазу́хах |
Крыніцы:
бентані́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
бентані́т | бентані́ты | |
бентані́ту | бентані́таў | |
бентані́ту | бентані́там | |
бентані́т | бентані́ты | |
бентані́там | бентані́тамі | |
бентані́це | бентані́тах |
Крыніцы: