Бе́ніца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Бе́ніца
Р. Бе́ніцы
Д. Бе́ніцы
В. Бе́ніцу
Т. Бе́ніцай
Бе́ніцаю
М. Бе́ніцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)