Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
бвгдеёзклмнпрстўфхцэя-

сіпа́й

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сіпа́й сіпа́і
Р. сіпа́я сіпа́яў
Д. сіпа́ю сіпа́ям
В. сіпа́я сіпа́яў
Т. сіпа́ем сіпа́ямі
М. сіпа́ю сіпа́ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Сіпа́йлы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сіпа́йлы
Р. Сіпа́йлаў
Д. Сіпа́йлам
В. Сіпа́йлы
Т. Сіпа́йламі
М. Сіпа́йлах

сіпа́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіпа́йскі сіпа́йская сіпа́йскае сіпа́йскія
Р. сіпа́йскага сіпа́йскай
сіпа́йскае		 сіпа́йскага сіпа́йскіх
Д. сіпа́йскаму сіпа́йскай сіпа́йскаму сіпа́йскім
В. сіпа́йскі (неадуш.)
сіпа́йскага (адуш.)		 сіпа́йскую сіпа́йскае сіпа́йскія (неадуш.)
сіпа́йскіх (адуш.)
Т. сіпа́йскім сіпа́йскай
сіпа́йскаю		 сіпа́йскім сіпа́йскімі
М. сіпа́йскім сіпа́йскай сіпа́йскім сіпа́йскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Сіпа́ліна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сіпа́ліна
Р. Сіпа́ліна
Д. Сіпа́ліну
В. Сіпа́ліна
Т. Сіпа́лінам
М. Сіпа́ліне

сіпата́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сіпата́
Р. сіпаты́
Д. сіпаце́
В. сіпату́
Т. сіпато́й
сіпато́ю
М. сіпаце́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сіпа́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сіпа́та сіпа́цей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

сіпа́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. сіпа́тасць
Р. сіпа́тасці
Д. сіпа́тасці
В. сіпа́тасць
Т. сіпа́тасцю
М. сіпа́тасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сіпа́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіпа́ты сіпа́тая сіпа́тае сіпа́тыя
Р. сіпа́тага сіпа́тай
сіпа́тае		 сіпа́тага сіпа́тых
Д. сіпа́таму сіпа́тай сіпа́таму сіпа́тым
В. сіпа́ты (неадуш.)
сіпа́тага (адуш.)		 сіпа́тую сіпа́тае сіпа́тыя (неадуш.)
сіпа́тых (адуш.)
Т. сіпа́тым сіпа́тай
сіпа́таю		 сіпа́тым сіпа́тымі
М. сіпа́тым сіпа́тай сіпа́тым сіпа́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сіпа́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сіпа́ю сіпа́ем
2-я ас. сіпа́еш сіпа́еце
3-я ас. сіпа́е сіпа́юць
Прошлы час
м. сіпа́ў сіпа́лі
ж. сіпа́ла
н. сіпа́ла
Загадны лад
2-я ас. сіпа́й сіпа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сіпа́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сіпе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. сіпе́нне
Р. сіпе́ння
Д. сіпе́нню
В. сіпе́нне
Т. сіпе́ннем
М. сіпе́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.