неаскрэ́бены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неаскрэ́бены |
неаскрэ́беная |
неаскрэ́бенае |
неаскрэ́беныя |
| Р. |
неаскрэ́бенага |
неаскрэ́бенай
неаскрэ́бенае |
неаскрэ́бенага |
неаскрэ́беных |
| Д. |
неаскрэ́бенаму |
неаскрэ́бенай |
неаскрэ́бенаму |
неаскрэ́беным |
| В. |
неаскрэ́бены (неадуш.)
неаскрэ́бенага (адуш.) |
неаскрэ́беную |
неаскрэ́бенае |
неаскрэ́беныя (неадуш.)
неаскрэ́беных (адуш.) |
| Т. |
неаскрэ́беным |
неаскрэ́бенай
неаскрэ́бенаю |
неаскрэ́беным |
неаскрэ́бенымі |
| М. |
неаскрэ́беным |
неаскрэ́бенай |
неаскрэ́беным |
неаскрэ́беных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
неасла́блены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неасла́блены |
неасла́бленая |
неасла́бленае |
неасла́бленыя |
| Р. |
неасла́бленага |
неасла́бленай
неасла́бленае |
неасла́бленага |
неасла́бленых |
| Д. |
неасла́бленаму |
неасла́бленай |
неасла́бленаму |
неасла́бленым |
| В. |
неасла́блены (неадуш.)
неасла́бленага (адуш.) |
неасла́бленую |
неасла́бленае |
неасла́бленыя (неадуш.)
неасла́бленых (адуш.) |
| Т. |
неасла́бленым |
неасла́бленай
неасла́бленаю |
неасла́бленым |
неасла́бленымі |
| М. |
неасла́бленым |
неасла́бленай |
неасла́бленым |
неасла́бленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
неасла́бна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| неасла́бна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
неасла́бнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
неасла́бнасць |
| Р. |
неасла́бнасці |
| Д. |
неасла́бнасці |
| В. |
неасла́бнасць |
| Т. |
неасла́бнасцю |
| М. |
неасла́бнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
неасла́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неасла́бны |
неасла́бная |
неасла́бнае |
неасла́бныя |
| Р. |
неасла́бнага |
неасла́бнай
неасла́бнае |
неасла́бнага |
неасла́бных |
| Д. |
неасла́бнаму |
неасла́бнай |
неасла́бнаму |
неасла́бным |
| В. |
неасла́бны (неадуш.)
неасла́бнага (адуш.) |
неасла́бную |
неасла́бнае |
неасла́бныя (неадуш.)
неасла́бных (адуш.) |
| Т. |
неасла́бным |
неасла́бнай
неасла́бнаю |
неасла́бным |
неасла́бнымі |
| М. |
неасла́бным |
неасла́бнай |
неасла́бным |
неасла́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
неаславянафі́л
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
неаславянафі́л |
неаславянафі́лы |
| Р. |
неаславянафі́ла |
неаславянафі́лаў |
| Д. |
неаславянафі́лу |
неаславянафі́лам |
| В. |
неаславянафі́ла |
неаславянафі́лаў |
| Т. |
неаславянафі́лам |
неаславянафі́ламі |
| М. |
неаславянафі́ле |
неаславянафі́лах |
Крыніцы:
piskunou2012.
неаславянафі́льства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
неаславянафі́льства |
| Р. |
неаславянафі́льства |
| Д. |
неаславянафі́льству |
| В. |
неаславянафі́льства |
| Т. |
неаславянафі́льствам |
| М. |
неаславянафі́льстве |
Крыніцы:
piskunou2012.