наво́днены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | наво́днены | наво́дненая | наво́дненае | наво́дненыя | 
		
			| Р. | наво́дненага | наво́дненай наво́дненае
 | наво́дненага | наво́дненых | 
		
			| Д. | наво́дненаму | наво́дненай | наво́дненаму | наво́дненым | 
		
			| В. | наво́днены (неадуш.) наво́дненага (адуш.)
 | наво́дненую | наво́дненае | наво́дненыя (неадуш.) наво́дненых (адуш.)
 | 
		
			| Т. | наво́дненым | наво́дненай наво́дненаю
 | наво́дненым | наво́дненымі | 
		
			| М. | наво́дненым | наво́дненай | наво́дненым | наво́дненых | 
		
Кароткая форма: наво́днена.
	Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
наво́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | наво́днік | наво́днікі | 
		
			| Р. | наво́дніка | наво́днікаў | 
		
			| Д. | наво́дніку | наво́днікам | 
		
			| В. | наво́дніка | наво́днікаў | 
		
			| Т. | наво́днікам | наво́днікамі | 
		
			| М. | наво́дніку | наво́дніках | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012.
наво́дны
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | наво́дны | наво́дная | наво́днае | наво́дныя | 
		
			| Р. | наво́днага | наво́днай наво́днае
 | наво́днага | наво́дных | 
		
			| Д. | наво́днаму | наво́днай | наво́днаму | наво́дным | 
		
			| В. | наво́дны (неадуш.) наво́днага (адуш.)
 | наво́дную | наво́днае | наво́дныя (неадуш.) наво́дных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | наво́дным | наво́днай наво́днаю
 | наво́дным | наво́днымі | 
		
			| М. | наво́дным | наво́днай | наво́дным | наво́дных | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
наво́дчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | наво́дчык | наво́дчыкі | 
		
			| Р. | наво́дчыка | наво́дчыкаў | 
		
			| Д. | наво́дчыку | наво́дчыкам | 
		
			| В. | наво́дчыка | наво́дчыкаў | 
		
			| Т. | наво́дчыкам | наво́дчыкамі | 
		
			| М. | наво́дчыку | наво́дчыках | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
наво́дчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | наво́дчыца | наво́дчыцы | 
		
			| Р. | наво́дчыцы | наво́дчыц | 
		
			| Д. | наво́дчыцы | наво́дчыцам | 
		
			| В. | наво́дчыцу | наво́дчыц | 
		
			| Т. | наво́дчыцай наво́дчыцаю
 | наво́дчыцамі | 
		
			| М. | наво́дчыцы | наво́дчыцах | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
наво́дшыбе
прыназоўнік
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
наво́дшыбе
прыслоўе
	
		
			| станоўч. | выш. | найвыш. | 
	
	
		
			| наво́дшыбе | - | - | 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsbm1984.
Наво́е
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
		
			
			
			| н. | 
	
	
		
			| Н. | Наво́е | 
		
			| Р. | Наво́га | 
		
			| Д. | Наво́му | 
		
			| В. | Наво́е | 
		
			| Т. | Навы́м | 
		
			| М. | Навы́м | 
		
наво́жаны
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | наво́жаны | наво́жаная | наво́жанае | наво́жаныя | 
		
			| Р. | наво́жанага | наво́жанай наво́жанае
 | наво́жанага | наво́жаных | 
		
			| Д. | наво́жанаму | наво́жанай | наво́жанаму | наво́жаным | 
		
			| В. | наво́жаны (неадуш.) наво́жанага (адуш.)
 | наво́жаную | наво́жанае | наво́жаныя (неадуш.) наво́жаных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | наво́жаным | наво́жанай наво́жанаю
 | наво́жаным | наво́жанымі | 
		
			| М. | наво́жаным | наво́жанай | наво́жаным | наво́жаных | 
		
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.