выгрэ́бваць
‘выграбаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выгрэ́бваю |
выгрэ́бваем |
| 2-я ас. |
выгрэ́бваеш |
выгрэ́бваеце |
| 3-я ас. |
выгрэ́бвае |
выгрэ́бваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выгрэ́бваў |
выгрэ́бвалі |
| ж. |
выгрэ́бвала |
| н. |
выгрэ́бвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выгрэ́бвай |
выгрэ́бвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выгрэ́бваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́губіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́гублю |
вы́губім |
| 2-я ас. |
вы́губіш |
вы́губіце |
| 3-я ас. |
вы́губіць |
вы́губяць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́губіў |
вы́губілі |
| ж. |
вы́губіла |
| н. |
вы́губіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́губі |
вы́губіце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́губіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выгубле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
выгубле́нне |
| Р. |
выгубле́ння |
| Д. |
выгубле́нню |
| В. |
выгубле́нне |
| Т. |
выгубле́ннем |
| М. |
выгубле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
выгубля́ць
‘знішчаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выгубля́ю |
выгубля́ем |
| 2-я ас. |
выгубля́еш |
выгубля́еце |
| 3-я ас. |
выгубля́е |
выгубля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
выгубля́ў |
выгубля́лі |
| ж. |
выгубля́ла |
| н. |
выгубля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выгубля́й |
выгубля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выгубля́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́гудзець
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́гуджу |
вы́гудзім |
| 2-я ас. |
вы́гудзіш |
вы́гудзіце |
| 3-я ас. |
вы́гудзіць |
вы́гудзяць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́гудзеў |
вы́гудзелі |
| ж. |
вы́гудзела |
| н. |
вы́гудзела |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́гудзь |
вы́гудзьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́гудзеўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́гук
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вы́гук |
вы́гукі |
| Р. |
вы́гуку |
вы́гукаў |
| Д. |
вы́гуку |
вы́гукам |
| В. |
вы́гук |
вы́гукі |
| Т. |
вы́гукам |
вы́гукамі |
| М. |
вы́гуку |
вы́гуках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́гукаць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́гукаю |
вы́гукаем |
| 2-я ас. |
вы́гукаеш |
вы́гукаеце |
| 3-я ас. |
вы́гукае |
вы́гукаюць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́гукаў |
вы́гукалі |
| ж. |
вы́гукала |
| н. |
вы́гукала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вы́гукаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
выгука́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выгука́ю |
выгука́ем |
| 2-я ас. |
выгука́еш |
выгука́еце |
| 3-я ас. |
выгука́е |
выгука́юць |
| Прошлы час |
| м. |
выгука́ў |
выгука́лі |
| ж. |
выгука́ла |
| н. |
выгука́ла |
Крыніцы:
piskunou2012.
выгу́кванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
выгу́кванне |
| Р. |
выгу́квання |
| Д. |
выгу́кванню |
| В. |
выгу́кванне |
| Т. |
выгу́кваннем |
| М. |
выгу́кванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выгу́квацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
выгу́кваецца |
выгу́кваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
выгу́кваўся |
выгу́кваліся |
| ж. |
выгу́квалася |
| н. |
выгу́квалася |
Крыніцы:
piskunou2012.