муро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| муро́ўка | |
| муро́ўкі | |
| муро́ўцы | |
| муро́ўку | |
| муро́ўкай муро́ўкаю  | 
			|
| муро́ўцы | 
Крыніцы:
	
		
муро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| муро́ўка | |
| муро́ўкі | |
| муро́ўцы | |
| муро́ўку | |
| муро́ўкай муро́ўкаю  | 
			|
| муро́ўцы | 
Крыніцы:
	
		
мурцава́ць
‘есці з вялікім апетытам што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| мурцу́ю | мурцу́ем | |
| мурцу́еш | мурцу́еце | |
| мурцу́е | мурцу́юць | |
| Прошлы час | ||
| мурцава́ў | мурцава́лі | |
| мурцава́ла | ||
| мурцава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| мурцу́й | мурцу́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| мурцу́ючы | ||
Крыніцы:
	
		
мурцо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| мурцо́ўка | мурцо́ўкі | |
| мурцо́ўкі | мурцо́вак | |
| мурцо́ўцы | мурцо́ўкам | |
| мурцо́ўку | мурцо́ўкі | |
| мурцо́ўкай мурцо́ўкаю  | 
			мурцо́ўкамі | |
| мурцо́ўцы | мурцо́ўках | 
Крыніцы:
	
		
мурцы́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| мурцы́ | |
| мурцо́ў | |
| мурца́м | |
| мурцы́ | |
| мурца́мі | |
| мурца́х | 
Крыніцы:
	
		
мурча́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| мурчу́ | мурчы́м | |
| мурчы́ш | мурчыце́ | |
| мурчы́ць | мурча́ць | |
| Прошлы час | ||
| мурча́ў | мурча́лі | |
| мурча́ла | ||
| мурча́ла | ||
| Загадны лад | ||
| мурчы́ | мурчы́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| мурчучы́ | ||
Крыніцы:
	
		
мурчэ́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| мурчу́ | мурчы́м | |
| мурчы́ш | мурчыце́ | |
| мурчы́ць | мурча́ць | |
| Прошлы час | ||
| мурчэ́ў | мурчэ́лі | |
| мурчэ́ла | ||
| мурчэ́ла | ||
| Загадны лад | ||
| мурчы́ | мурчы́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| мурчучы́ | ||
Крыніцы:
	
		
муры́жыць
‘церці, няўмела вастрыць што-небудзь; сварыцца на каго-небудзь; мучыць каго-небудзь, тузаючы, торгаючы’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| муры́жу | муры́жым | |
| муры́жыш | муры́жыце | |
| муры́жыць | муры́жаць | |
| Прошлы час | ||
| муры́жыў | муры́жылі | |
| муры́жыла | ||
| муры́жыла | ||
| Загадны лад | ||
| муры́ж | муры́жце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| муры́жачы | ||
Крыніцы:
	
		
му́рын
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| му́рын | му́рыны | |
| му́рына | му́рынаў | |
| му́рыну | му́рынам | |
| му́рына | му́рынаў | |
| му́рынам | му́рынамі | |
| му́рыне | му́рынах | 
Крыніцы:
	
		
муры́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| муры́н | муры́ны | |
| муры́на | муры́наў | |
| муры́ну | муры́нам | |
| муры́на | муры́наў | |
| муры́нам | муры́намі | |
| муры́не | муры́нах | 
Крыніцы:
	
		
муры́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| муры́нка | муры́нкі | |
| муры́нкі | муры́нак | |
| муры́нцы | муры́нкам | |
| муры́нку | муры́нак | |
| муры́нкай муры́нкаю  | 
			муры́нкамі | |
| муры́нцы | муры́нках | 
Крыніцы: