Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

мурза́цік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мурза́цік мурза́цікі
Р. мурза́ціка мурза́цікаў
Д. мурза́ціку мурза́цікам
В. мурза́ціка мурза́цікаў
Т. мурза́цікам мурза́цікамі
М. мурза́ціку мурза́ціках

Крыніцы: piskunou2012.

мурза́ціцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. мурза́ціцца -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. мурза́цілася

Крыніцы: piskunou2012.

мурза́ціць

‘пэцкаць, брудзіць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мурза́чу мурза́цім
2-я ас. мурза́ціш мурза́ціце
3-я ас. мурза́ціць мурза́цяць
Прошлы час
м. мурза́ціў мурза́цілі
ж. мурза́ціла
н. мурза́ціла
Загадны лад
2-я ас. мурза́ць мурза́цьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мурза́цячы

Крыніцы: piskunou2012.

му́рзацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. му́рзаюся му́рзаемся
2-я ас. му́рзаешся му́рзаецеся
3-я ас. му́рзаецца му́рзаюцца
Прошлы час
м. му́рзаўся му́рзаліся
ж. му́рзалася
н. му́рзалася
Загадны лад
2-я ас. му́рзайся му́рзайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час му́рзаючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

му́рзаць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. му́рзаю му́рзаем
2-я ас. му́рзаеш му́рзаеце
3-я ас. му́рзае му́рзаюць
Прошлы час
м. му́рзаў му́рзалі
ж. му́рзала
н. му́рзала
Загадны лад
2-я ас. му́рзай му́рзайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час му́рзаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мурза́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мурза́чка мурза́чкі
Р. мурза́чкі мурза́чак
Д. мурза́чцы мурза́чкам
В. мурза́чку мурза́чак
Т. мурза́чкай
мурза́чкаю
мурза́чкамі
М. мурза́чцы мурза́чках

Крыніцы: piskunou2012.

мурзі́ла

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мурзі́ла мурзі́лы
Р. мурзі́лы мурзі́л
Д. мурзі́ле мурзі́лам
В. мурзі́лу мурзі́л
Т. мурзі́лай
мурзі́лаю
мурзі́ламі
М. мурзі́ле мурзі́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

мурзі́ла

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мурзі́ла мурзі́лы
Р. мурзі́лы мурзі́л
Д. мурзі́лу мурзі́лам
В. мурзі́лу мурзі́л
Т. мурзі́лам мурзі́ламі
М. мурзі́ле мурзі́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

мурзо́цце

‘запэцканы, брудны чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. мурзо́цце
Р. мурзо́цця
Д. мурзо́ццю
В. мурзо́цце
Т. мурзо́ццем
М. мурзо́цці

Крыніцы: piskunou2012.

мурзо́цце

‘бруд’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. мурзо́цце
Р. мурзо́цця
Д. мурзо́ццю
В. мурзо́цце
Т. мурзо́ццем
М. мурзо́цці

Крыніцы: piskunou2012.