Verbum

анлайнавы слоўнік

му́рама

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

му́рамскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	му́рамскі	му́рамская	му́рамскае	му́рамскія
Р.	му́рамскага	му́рамскай му́рамскае	му́рамскага	му́рамскіх
Д.	му́рамскаму	му́рамскай	му́рамскаму	му́рамскім
В.	му́рамскі (неадуш.) му́рамскага (адуш.)	му́рамскую	му́рамскае	му́рамскія (неадуш.) му́рамскіх (адуш.)
Т.	му́рамскім	му́рамскай му́рамскаю	му́рамскім	му́рамскімі
М.	му́рамскім	му́рамскай	му́рамскім	му́рамскіх

Крыніцы: piskunou2012.

му́рамы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, множны лік, множналікавы

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

мурані́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

мураўё́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Мураўё́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Мураўі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мура́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Мураўні́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Мура́ўчы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне