Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
аоуыэ

траяжэ́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. траяжэ́нства
Р. траяжэ́нства
Д. траяжэ́нству
В. траяжэ́нства
Т. траяжэ́нствам
М. траяжэ́нстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

трая́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трая́к траякі́
Р. траяка́ траяко́ў
Д. траяку́ траяка́м
В. трая́к траякі́
Т. траяко́м траяка́мі
М. траяку́ траяка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

трая́ка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
трая́ка - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

трая́касць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. трая́касць
Р. трая́касці
Д. трая́касці
В. трая́касць
Т. трая́касцю
М. трая́касці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

трая́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трая́кі трая́кая трая́кае трая́кія
Р. трая́кага трая́кай
трая́кае		 трая́кага трая́кіх
Д. трая́каму трая́кай трая́каму трая́кім
В. трая́кі (неадуш.)
трая́кага (адуш.)		 трая́кую трая́кае трая́кія (неадуш.)
трая́кіх (адуш.)
Т. трая́кім трая́кай
трая́каю		 трая́кім трая́кімі
М. трая́кім трая́кай трая́кім трая́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трая́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трая́н трая́ны
Р. трая́на трая́наў
Д. трая́ну трая́нам
В. трая́н трая́ны
Т. трая́нам трая́намі
М. трая́не трая́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Трая́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Трая́н
Р. Трая́на
Д. Трая́ну
В. Трая́на
Т. Трая́нам
М. Трая́не

Трая́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Трая́нава
Р. Трая́нава
Д. Трая́наву
В. Трая́нава
Т. Трая́навам
М. Трая́наве

Трая́наўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Трая́наўка
Р. Трая́наўкі
Д. Трая́наўцы
В. Трая́наўку
Т. Трая́наўкай
Трая́наўкаю
М. Трая́наўцы

трая́наўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трая́наўскі трая́наўская трая́наўскае трая́наўскія
Р. трая́наўскага трая́наўскай
трая́наўскае		 трая́наўскага трая́наўскіх
Д. трая́наўскаму трая́наўскай трая́наўскаму трая́наўскім
В. трая́наўскі (неадуш.)
трая́наўскага (адуш.)		 трая́наўскую трая́наўскае трая́наўскія (неадуш.)
трая́наўскіх (адуш.)
Т. трая́наўскім трая́наўскай
трая́наўскаю		 трая́наўскім трая́наўскімі
М. трая́наўскім трая́наўскай трая́наўскім трая́наўскіх

Крыніцы: piskunou2012.