кірэ́чыць
‘раскірэчваць (раскарачваць) што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
кірэ́чу |
кірэ́чым |
| 2-я ас. |
кірэ́чыш |
кірэ́чыце |
| 3-я ас. |
кірэ́чыць |
кірэ́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
кірэ́чыў |
кірэ́чылі |
| ж. |
кірэ́чыла |
| н. |
кірэ́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
кірэ́ч |
кірэ́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
кірэ́чачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Кір’я́наўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Кір’я́наўцы |
| Р. |
Кір’я́наўцаў |
| Д. |
Кір’я́наўцам |
| В. |
Кір’я́наўцы |
| Т. |
Кір’я́наўцамі |
| М. |
Кір’я́наўцах |
кі́са
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кі́са |
кі́сы |
| Р. |
кі́сы |
кі́с |
| Д. |
кі́се |
кі́сам |
| В. |
кі́су |
кі́с |
| Т. |
кі́сай кі́саю |
кі́самі |
| М. |
кі́се |
кі́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Кісарэ́ўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Кісарэ́ўшчына |
| Р. |
Кісарэ́ўшчыны |
| Д. |
Кісарэ́ўшчыне |
| В. |
Кісарэ́ўшчыну |
| Т. |
Кісарэ́ўшчынай Кісарэ́ўшчынаю |
| М. |
Кісарэ́ўшчыне |
кі́сачка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кі́сачка |
кі́сачкі |
| Р. |
кі́сачкі |
кі́сачак |
| Д. |
кі́сачцы |
кі́сачкам |
| В. |
кі́сачку |
кі́сачак |
| Т. |
кі́сачкай кі́сачкаю |
кі́сачкамі |
| М. |
кі́сачцы |
кі́сачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Кі́сева
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Кі́сева |
| Р. |
Кі́сева |
| Д. |
Кі́севу |
| В. |
Кі́сева |
| Т. |
Кі́севам |
| М. |
Кі́севе |
кісе́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кісе́йны |
кісе́йная |
кісе́йнае |
кісе́йныя |
| Р. |
кісе́йнага |
кісе́йнай кісе́йнае |
кісе́йнага |
кісе́йных |
| Д. |
кісе́йнаму |
кісе́йнай |
кісе́йнаму |
кісе́йным |
| В. |
кісе́йны (неадуш.) кісе́йнага (адуш.) |
кісе́йную |
кісе́йнае |
кісе́йныя (неадуш.) кісе́йных (адуш.) |
| Т. |
кісе́йным |
кісе́йнай кісе́йнаю |
кісе́йным |
кісе́йнымі |
| М. |
кісе́йным |
кісе́йнай |
кісе́йным |
кісе́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кіселепадо́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кіселепадо́бны |
кіселепадо́бная |
кіселепадо́бнае |
кіселепадо́бныя |
| Р. |
кіселепадо́бнага |
кіселепадо́бнай кіселепадо́бнае |
кіселепадо́бнага |
кіселепадо́бных |
| Д. |
кіселепадо́бнаму |
кіселепадо́бнай |
кіселепадо́бнаму |
кіселепадо́бным |
| В. |
кіселепадо́бны (неадуш.) кіселепадо́бнага (адуш.) |
кіселепадо́бную |
кіселепадо́бнае |
кіселепадо́бныя (неадуш.) кіселепадо́бных (адуш.) |
| Т. |
кіселепадо́бным |
кіселепадо́бнай кіселепадо́бнаю |
кіселепадо́бным |
кіселепадо́бнымі |
| М. |
кіселепадо́бным |
кіселепадо́бнай |
кіселепадо́бным |
кіселепадо́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
кісе́ль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кісе́ль |
кісялі́ |
| Р. |
кісялю́ |
кісялёў |
| Д. |
кісялю́ |
кісяля́м |
| В. |
кісе́ль |
кісялі́ |
| Т. |
кісялём |
кісяля́мі |
| М. |
кісялі́ |
кісяля́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кісе́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кісе́льны |
кісе́льная |
кісе́льнае |
кісе́льныя |
| Р. |
кісе́льнага |
кісе́льнай кісе́льнае |
кісе́льнага |
кісе́льных |
| Д. |
кісе́льнаму |
кісе́льнай |
кісе́льнаму |
кісе́льным |
| В. |
кісе́льны (неадуш.) кісе́льнага (адуш.) |
кісе́льную |
кісе́льнае |
кісе́льныя (неадуш.) кісе́льных (адуш.) |
| Т. |
кісе́льным |
кісе́льнай кісе́льнаю |
кісе́льным |
кісе́льнымі |
| М. |
кісе́льным |
кісе́льнай |
кісе́льным |
кісе́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.