валачо́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | валачо́ны | валачо́ная | валачо́нае | валачо́ныя | 
		
			| Р. | валачо́нага | валачо́най валачо́нае
 | валачо́нага | валачо́ных | 
		
			| Д. | валачо́наму | валачо́най | валачо́наму | валачо́ным | 
		
			| В. | валачо́ны (неадуш.) валачо́нага (адуш.)
 | валачо́ную | валачо́нае | валачо́ныя (неадуш.) валачо́ных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | валачо́ным | валачо́най валачо́наю
 | валачо́ным | валачо́нымі | 
		
			| М. | валачо́ным | валачо́най | валачо́ным | валачо́ных | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012.
валачы́
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | валаку́ | валачо́м | 
		
		
			| 2-я ас. | валачэ́ш | валачаце́ | 
		
		
			| 3-я ас. | валачэ́ | валаку́ць | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | вало́к | валаклі́ | 
		
			| ж. | валакла́ | 
		
			| н. | валакло́ | 
	
| Загадны лад | 
|---|
	
		
			| 2-я ас. | валачы́ | валачы́це | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| цяп. час | вало́чачы | 
		
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
валачы́льны
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | валачы́льны | валачы́льная | валачы́льнае | валачы́льныя | 
		
			| Р. | валачы́льнага | валачы́льнай валачы́льнае
 | валачы́льнага | валачы́льных | 
		
			| Д. | валачы́льнаму | валачы́льнай | валачы́льнаму | валачы́льным | 
		
			| В. | валачы́льны (неадуш.) валачы́льнага (адуш.)
 | валачы́льную | валачы́льнае | валачы́льныя (неадуш.) валачы́льных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | валачы́льным | валачы́льнай валачы́льнаю
 | валачы́льным | валачы́льнымі | 
		
			| М. | валачы́льным | валачы́льнай | валачы́льным | валачы́льных | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsbm1984.
валачы́льня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | валачы́льня | валачы́льні | 
		
			| Р. | валачы́льні | валачы́льняў | 
		
			| Д. | валачы́льні | валачы́льням | 
		
			| В. | валачы́льню | валачы́льні | 
		
			| Т. | валачы́льняй валачы́льняю
 | валачы́льнямі | 
		
			| М. | валачы́льні | валачы́льнях | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
валачы́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | валачы́льшчык | валачы́льшчыкі | 
		
			| Р. | валачы́льшчыка | валачы́льшчыкаў | 
		
			| Д. | валачы́льшчыку | валачы́льшчыкам | 
		
			| В. | валачы́льшчыка | валачы́льшчыкаў | 
		
			| Т. | валачы́льшчыкам | валачы́льшчыкамі | 
		
			| М. | валачы́льшчыку | валачы́льшчыках | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
валачы́льшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | валачы́льшчыца | валачы́льшчыцы | 
		
			| Р. | валачы́льшчыцы | валачы́льшчыц | 
		
			| Д. | валачы́льшчыцы | валачы́льшчыцам | 
		
			| В. | валачы́льшчыцу | валачы́льшчыц | 
		
			| Т. | валачы́льшчыцай валачы́льшчыцаю
 | валачы́льшчыцамі | 
		
			| М. | валачы́льшчыцы | валачы́льшчыцах | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
валачы́ся
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | валаку́ся | валачо́мся | 
		
		
			| 2-я ас. | валачэ́шся | валачаце́ся | 
		
		
			| 3-я ас. | валачэ́цца | валаку́цца | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | вало́кся | валаклі́ся | 
		
			| ж. | валакла́ся | 
		
			| н. | валакло́ся | 
	
| Загадны лад | 
|---|
	
		
			| 2-я ас. | валачы́ся | валачы́цеся | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| цяп. час | вало́чачыся | 
		
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
валачы́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | валачу́ся | вало́чымся | 
		
		
			| 2-я ас. | вало́чышся | вало́чыцеся | 
		
		
			| 3-я ас. | вало́чыцца | вало́чацца | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | валачы́ўся | валачы́ліся | 
		
			| ж. | валачы́лася | 
		
			| н. | валачы́лася | 
	
| Загадны лад | 
|---|
	
		
			| 2-я ас. | валачы́ся | валачы́цеся | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| цяп. час | вало́чачыся | 
		
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
валачы́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | валачу́ | вало́чым | 
		
		
			| 2-я ас. | вало́чыш | вало́чыце | 
		
		
			| 3-я ас. | вало́чыць | вало́чаць | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | валачы́ў | валачы́лі | 
		
			| ж. | валачы́ла | 
		
			| н. | валачы́ла | 
	
| Загадны лад | 
|---|
	
		
			| 2-я ас. | валачы́ | валачы́це | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| цяп. час | вало́чачы | 
		
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
валачэ́бнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | валачэ́бнік | валачэ́бнікі | 
		
			| Р. | валачэ́бніка | валачэ́бнікаў | 
		
			| Д. | валачэ́бніку | валачэ́бнікам | 
		
			| В. | валачэ́бніка | валачэ́бнікаў | 
		
			| Т. | валачэ́бнікам | валачэ́бнікамі | 
		
			| М. | валачэ́бніку | валачэ́бніках | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.