Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
агдеёжзіклностуфцчшэюя

антацы́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. антацы́дны антацы́дная антацы́днае антацы́дныя
Р. антацы́днага антацы́днай
антацы́днае		 антацы́днага антацы́дных
Д. антацы́днаму антацы́днай антацы́днаму антацы́дным
В. антацы́дны (неадуш.)
антацы́днага (адуш.)		 антацы́дную антацы́днае антацы́дныя (неадуш.)
антацы́дных (адуш.)
Т. антацы́дным антацы́днай
антацы́днаю		 антацы́дным антацы́днымі
М. антацы́дным антацы́днай антацы́дным антацы́дных

Крыніцы: piskunou2012.

антацыя́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. антацыя́н антацыя́ны
Р. антацыя́ну антацыя́наў
Д. антацыя́ну антацыя́нам
В. антацыя́н антацыя́ны
Т. антацыя́нам антацыя́намі
М. антацыя́не антацыя́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Антве́рпен

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Антве́рпен
Р. Антве́рпена
Д. Антве́рпену
В. Антве́рпен
Т. Антве́рпенам
М. Антве́рпене

антве́рпенскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. антве́рпенскі антве́рпенская антве́рпенскае антве́рпенскія
Р. антве́рпенскага антве́рпенскай
антве́рпенскае		 антве́рпенскага антве́рпенскіх
Д. антве́рпенскаму антве́рпенскай антве́рпенскаму антве́рпенскім
В. антве́рпенскі (неадуш.)
антве́рпенскага (адуш.)		 антве́рпенскую антве́рпенскае антве́рпенскія (неадуш.)
антве́рпенскіх (адуш.)
Т. антве́рпенскім антве́рпенскай
антве́рпенскаю		 антве́рпенскім антве́рпенскімі
М. антве́рпенскім антве́рпенскай антве́рпенскім антве́рпенскіх

Крыніцы: piskunou2012.

анто́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. анто́н анто́ны
Р. анто́ну анто́наў
Д. анто́ну анто́нам
В. анто́н анто́ны
Т. анто́нам анто́намі
М. анто́не анто́нах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Анто́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Анто́н Анто́ны
Р. Анто́на Анто́наў
Д. Анто́ну Анто́нам
В. Анто́на Анто́наў
Т. Анто́нам Анто́намі
М. Анто́не Анто́нах

Анто́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Анто́нава
Р. Анто́нава
Д. Анто́наву
В. Анто́нава
Т. Анто́навам
М. Анто́наве

Анто́навічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Анто́навічы
Р. Анто́навіч
Анто́навічаў
Д. Анто́навічам
В. Анто́навічы
Т. Анто́навічамі
М. Анто́навічах

анто́наў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. анто́наў анто́нава анто́нава анто́навы
Р. анто́навага анто́навай
анто́навае		 анто́навага анто́навых
Д. анто́наваму анто́навай анто́наваму анто́навым
В. анто́наў (неадуш.)
анто́навага (адуш.)		 анто́наву анто́нава анто́навы (неадуш.)
анто́навых (адуш.)
Т. анто́навым анто́навай
анто́наваю		 анто́навым анто́навымі
М. анто́навым анто́навай анто́навым анто́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

анто́наў

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. анто́наў анто́нава анто́нава анто́навы
Р. анто́навага анто́навай
анто́навае		 анто́навага анто́навых
Д. анто́наваму анто́навай анто́наваму анто́навым
В. анто́наў (неадуш.)
анто́навага (адуш.)		 анто́наву анто́нава анто́навы (неадуш.)
анто́навых (адуш.)
Т. анто́навым анто́навай
анто́наваю		 анто́навым анто́навымі
М. анто́навым анто́навай анто́навым анто́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.