начыкры́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
начыкры́жаны |
начыкры́жаная |
начыкры́жанае |
начыкры́жаныя |
| Р. |
начыкры́жанага |
начыкры́жанай
начыкры́жанае |
начыкры́жанага |
начыкры́жаных |
| Д. |
начыкры́жанаму |
начыкры́жанай |
начыкры́жанаму |
начыкры́жаным |
| В. |
начыкры́жаны (неадуш.)
начыкры́жанага (адуш.) |
начыкры́жаную |
начыкры́жанае |
начыкры́жаныя (неадуш.)
начыкры́жаных (адуш.) |
| Т. |
начыкры́жаным |
начыкры́жанай
начыкры́жанаю |
начыкры́жаным |
начыкры́жанымі |
| М. |
начыкры́жаным |
начыкры́жанай |
начыкры́жаным |
начыкры́жаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
начыкры́жыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
начыкры́жу |
начыкры́жым |
| 2-я ас. |
начыкры́жыш |
начыкры́жыце |
| 3-я ас. |
начыкры́жыць |
начыкры́жаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
начыкры́жыў |
начыкры́жылі |
| ж. |
начыкры́жыла |
| н. |
начыкры́жыла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
начыкры́ж |
начыкры́жце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
начыкры́жыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
начы́начны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
начы́начны |
начы́начная |
начы́начнае |
начы́начныя |
| Р. |
начы́начнага |
начы́начнай
начы́начнае |
начы́начнага |
начы́начных |
| Д. |
начы́начнаму |
начы́начнай |
начы́начнаму |
начы́начным |
| В. |
начы́начны (неадуш.)
начы́начнага (адуш.) |
начы́начную |
начы́начнае |
начы́начныя (неадуш.)
начы́начных (адуш.) |
| Т. |
начы́начным |
начы́начнай
начы́начнаю |
начы́начным |
начы́начнымі |
| М. |
начы́начным |
начы́начнай |
начы́начным |
начы́начных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
начыне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
начыне́нне |
| Р. |
начыне́ння |
| Д. |
начыне́нню |
| В. |
начыне́нне |
| Т. |
начыне́ннем |
| М. |
начыне́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
начы́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
начы́нены |
начы́неная |
начы́ненае |
начы́неныя |
| Р. |
начы́ненага |
начы́ненай
начы́ненае |
начы́ненага |
начы́неных |
| Д. |
начы́ненаму |
начы́ненай |
начы́ненаму |
начы́неным |
| В. |
начы́нены (неадуш.)
начы́ненага (адуш.) |
начы́неную |
начы́ненае |
начы́неныя (неадуш.)
начы́неных (адуш.) |
| Т. |
начы́неным |
начы́ненай
начы́ненаю |
начы́неным |
начы́ненымі |
| М. |
начы́неным |
начы́ненай |
начы́неным |
начы́неных |
Кароткая форма: начы́нена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
начыні́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
начыню́ |
начы́нім |
| 2-я ас. |
начы́ніш |
начы́ніце |
| 3-я ас. |
начы́ніць |
начы́няць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
начыні́ў |
начыні́лі |
| ж. |
начыні́ла |
| н. |
начыні́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
начыні́ |
начыні́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
начыні́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
начы́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
начы́нка |
начы́нкі |
| Р. |
начы́нкі |
начы́нак |
| Д. |
начы́нцы |
начы́нкам |
| В. |
начы́нку |
начы́нкі |
| Т. |
начы́нкай
начы́нкаю |
начы́нкамі |
| М. |
начы́нцы |
начы́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
начы́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
начы́нне |
| Р. |
начы́ння |
| Д. |
начы́нню |
| В. |
начы́нне |
| Т. |
начы́ннем |
| М. |
начы́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
начы́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
начы́ньванне |
начы́ньванні |
| Р. |
начы́ньвання |
начы́ньванняў |
| Д. |
начы́ньванню |
начы́ньванням |
| В. |
начы́ньванне |
начы́ньванні |
| Т. |
начы́ньваннем |
начы́ньваннямі |
| М. |
начы́ньванні |
начы́ньваннях |
Крыніцы:
piskunou2012.