гу́сенічны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гу́сенічны |
гу́сенічная |
гу́сенічнае |
гу́сенічныя |
Р. |
гу́сенічнага |
гу́сенічнай гу́сенічнае |
гу́сенічнага |
гу́сенічных |
Д. |
гу́сенічнаму |
гу́сенічнай |
гу́сенічнаму |
гу́сенічным |
В. |
гу́сенічны (неадуш.) гу́сенічнага (адуш.) |
гу́сенічную |
гу́сенічнае |
гу́сенічныя (неадуш.) гу́сенічных (адуш.) |
Т. |
гу́сенічным |
гу́сенічнай гу́сенічнаю |
гу́сенічным |
гу́сенічнымі |
М. |
гу́сенічным |
гу́сенічнай |
гу́сенічным |
гу́сенічных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гусі́нец
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гусі́нец |
гусі́нцы |
Р. |
гусі́нца |
гусі́нцаў |
Д. |
гусі́нцу |
гусі́нцам |
В. |
гусі́нец |
гусі́нцы |
Т. |
гусі́нцам |
гусі́нцамі |
М. |
гусі́нцы |
гусі́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Гусі́нцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Гусі́нцы |
Р. |
Гусі́нцаў |
Д. |
Гусі́нцам |
В. |
Гусі́нцы |
Т. |
Гусі́нцамі |
М. |
Гусі́нцах |
гусі́ны
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гусі́ны |
гусі́ная |
гусі́нае |
гусі́ныя |
Р. |
гусі́нага |
гусі́най гусі́нае |
гусі́нага |
гусі́ных |
Д. |
гусі́наму |
гусі́най |
гусі́наму |
гусі́ным |
В. |
гусі́ны (неадуш.) гусі́нага (адуш.) |
гусі́ную |
гусі́нае |
гусі́ныя (неадуш.) гусі́ных (адуш.) |
Т. |
гусі́ным |
гусі́най гусі́наю |
гусі́ным |
гусі́нымі |
М. |
гусі́ным |
гусі́най |
гусі́ным |
гусі́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гусі́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гусі́ны |
гусі́ная |
гусі́нае |
гусі́ныя |
Р. |
гусі́нага |
гусі́най гусі́нае |
гусі́нага |
гусі́ных |
Д. |
гусі́наму |
гусі́най |
гусі́наму |
гусі́ным |
В. |
гусі́ны (неадуш.) гусі́нага (адуш.) |
гусі́ную |
гусі́нае |
гусі́ныя (неадуш.) гусі́ных (адуш.) |
Т. |
гусі́ным |
гусі́най гусі́наю |
гусі́ным |
гусі́нымі |
М. |
гусі́ным |
гусі́най |
гусі́ным |
гусі́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гусі́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гусі́т |
гусі́ты |
Р. |
гусі́та |
гусі́таў |
Д. |
гусі́ту |
гусі́там |
В. |
гусі́та |
гусі́таў |
Т. |
гусі́там |
гусі́тамі |
М. |
гусі́це |
гусі́тах |
Крыніцы:
nazounik2008,
tsbm1984.
гусі́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гусі́тка |
гусі́ткі |
Р. |
гусі́ткі |
гусі́так |
Д. |
гусі́тцы |
гусі́ткам |
В. |
гусі́тку |
гусі́так |
Т. |
гусі́ткай гусі́ткаю |
гусі́ткамі |
М. |
гусі́тцы |
гусі́тках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
гусі́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гусі́цкі |
гусі́цкая |
гусі́цкае |
гусі́цкія |
Р. |
гусі́цкага |
гусі́цкай гусі́цкае |
гусі́цкага |
гусі́цкіх |
Д. |
гусі́цкаму |
гусі́цкай |
гусі́цкаму |
гусі́цкім |
В. |
гусі́цкі (неадуш.) гусі́цкага (адуш.) |
гусі́цкую |
гусі́цкае |
гусі́цкія (неадуш.) гусі́цкіх (адуш.) |
Т. |
гусі́цкім |
гусі́цкай гусі́цкаю |
гусі́цкім |
гусі́цкімі |
М. |
гусі́цкім |
гусі́цкай |
гусі́цкім |
гусі́цкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
гу́ска
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гу́ска |
гу́скі |
Р. |
гу́скі |
гу́сак |
Д. |
гу́сцы |
гу́скам |
В. |
гу́ску |
гу́сак |
Т. |
гу́скай гу́скаю |
гу́скамі |
М. |
гу́сцы |
гу́сках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гу́слі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
гу́слі |
Р. |
гу́сляў |
Д. |
гу́слям |
В. |
гу́слі |
Т. |
гу́слямі |
М. |
гу́слях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.