гусі́ны

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гусі́ны гусі́ная гусі́нае гусі́ныя
Р. гусі́нага гусі́най
гусі́нае		 гусі́нага гусі́ных
Д. гусі́наму гусі́най гусі́наму гусі́ным
В. гусі́ны (неадуш.)
гусі́нага (адуш.)		 гусі́ную гусі́нае гусі́ныя (неадуш.)
гусі́ных (адуш.)
Т. гусі́ным гусі́най
гусі́наю		 гусі́ным гусі́нымі
М. гусі́ным гусі́най гусі́ным гусі́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)