гу́сеніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| гу́сеніца | гу́сеніцы | |
| гу́сеніцы | гу́сеніц | |
| гу́сеніцы | гу́сеніцам | |
| гу́сеніцу | гу́сеніцы | |
| гу́сеніцай гу́сеніцаю |
гу́сеніцамі | |
| гу́сеніцы | гу́сеніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)