неаргументава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неаргументава́ны |
неаргументава́ная |
неаргументава́нае |
неаргументава́ныя |
| Р. |
неаргументава́нага |
неаргументава́най
неаргументава́нае |
неаргументава́нага |
неаргументава́ных |
| Д. |
неаргументава́наму |
неаргументава́най |
неаргументава́наму |
неаргументава́ным |
| В. |
неаргументава́ны (неадуш.)
неаргументава́нага (адуш.) |
неаргументава́ную |
неаргументава́нае |
неаргументава́ныя (неадуш.)
неаргументава́ных (адуш.) |
| Т. |
неаргументава́ным |
неаргументава́най
неаргументава́наю |
неаргументава́ным |
неаргументава́нымі |
| М. |
неаргументава́ным |
неаргументава́най |
неаргументава́ным |
неаргументава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
неаргументава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неаргументава́ны |
неаргументава́ная |
неаргументава́нае |
неаргументава́ныя |
| Р. |
неаргументава́нага |
неаргументава́най
неаргументава́нае |
неаргументава́нага |
неаргументава́ных |
| Д. |
неаргументава́наму |
неаргументава́най |
неаргументава́наму |
неаргументава́ным |
| В. |
неаргументава́ны (неадуш.)
неаргументава́нага (адуш.) |
неаргументава́ную |
неаргументава́нае |
неаргументава́ныя (неадуш.)
неаргументава́ных (адуш.) |
| Т. |
неаргументава́ным |
неаргументава́най
неаргументава́наю |
неаргументава́ным |
неаргументава́нымі |
| М. |
неаргументава́ным |
неаргументава́най |
неаргументава́ным |
неаргументава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
неардына́рна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| неардына́рна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
неардына́рнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
неардына́рнасць |
| Р. |
неардына́рнасці |
| Д. |
неардына́рнасці |
| В. |
неардына́рнасць |
| Т. |
неардына́рнасцю |
| М. |
неардына́рнасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
неардына́рны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неардына́рны |
неардына́рная |
неардына́рнае |
неардына́рныя |
| Р. |
неардына́рнага |
неардына́рнай
неардына́рнае |
неардына́рнага |
неардына́рных |
| Д. |
неардына́рнаму |
неардына́рнай |
неардына́рнаму |
неардына́рным |
| В. |
неардына́рны (неадуш.)
неардына́рнага (адуш.) |
неардына́рную |
неардына́рнае |
неардына́рныя (неадуш.)
неардына́рных (адуш.) |
| Т. |
неардына́рным |
неардына́рнай
неардына́рнаю |
неардына́рным |
неардына́рнымі |
| М. |
неардына́рным |
неардына́рнай |
неардына́рным |
неардына́рных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
неармі́раванасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
неармі́раванасць |
| Р. |
неармі́раванасці |
| Д. |
неармі́раванасці |
| В. |
неармі́раванасць |
| Т. |
неармі́раванасцю |
| М. |
неармі́раванасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
неармі́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неармі́раваны |
неармі́раваная |
неармі́раванае |
неармі́раваныя |
| Р. |
неармі́раванага |
неармі́раванай
неармі́раванае |
неармі́раванага |
неармі́раваных |
| Д. |
неармі́раванаму |
неармі́раванай |
неармі́раванаму |
неармі́раваным |
| В. |
неармі́раваны (неадуш.)
неармі́раванага (адуш.) |
неармі́раваную |
неармі́раванае |
неармі́раваныя (неадуш.)
неармі́раваных (адуш.) |
| Т. |
неармі́раваным |
неармі́раванай
неармі́раванаю |
неармі́раваным |
неармі́раванымі |
| М. |
неармі́раваным |
неармі́раванай |
неармі́раваным |
неармі́раваных |
Крыніцы:
piskunou2012.